Sic transit

‘Χιλιάδες εκστασιασμένοι οπαδοί αποθέωσαν τον σπουδαίο επιθετικό ΜΠ, που δήλωσε έκπληκτος από την υποδοχή’. Με λόγια σαν κι αυτά περιγράφει μια σημερινή εφημερίδα την νέα εγγραφή στο ‘ρόστερ’ της ομάδας (αν δεν ξέρετε τη λέξη αυτή, στην ποδοσφαιρική γλώσσα σημαίνει τον κατάλογο των παικτών που έχει στη διάθεσή του ο προπονητής). Πόσες φορές, αλήθεια, έχουμε δει τέτοιες αθλητικές ειδήσεις που ξεχειλίζουν από υπερθετικά; Πόσο διαρκεί ο ενθουσιασμός αυτός; Και πόσο εύκολα (και συχνά πολύ γρήγορα) την εξύψωση ακολουθεί η κατεδάφιση--για να μην πούμε το ‘θάψιμο’--του εκάστοτε σπουδαίου ινδάλματος;
     Όπως διαβάζω εγκυκλοπαιδικά, στην τελετή της παπικής στέψης από το 1409 μέχρι το 1963 περιλαμβανόταν η φράση ‘Sic transit gloria mundi’ (= έτσι παρέρχεται η δόξα του κόσμου) που την επαναλάμβανε τρεις φορές ο τελετάρχης προς τον νέο ποντίφικα που επρόκειτο να στεφθεί. Δεν ξέρω γιατί την κατήργησαν στη συνέχεια, αλλά δεν θα έβλαπτε να τη λένε σε οποιονδήποτε ανεβαίνει σε δημόσιο αξίωμα ή σε άλλη περίοπτη θέση, και να του την ξαναθυμίζουν την ημέρα της καθόδου του από αυτό.