Δυο πρόσφατες ιστορίες, διαφορετικές μεταξύ τους, φαίνεται να έχουν ένα κοινό σημείο που αξίζει να μας απασχολήσει για λίγο.
Με ευκαιρία τις τελευταίες εκλογές και τις σχετικές τηλεοπτικές αναμετρήσεις κυκλοφόρησε και πάλι στο Διαδίκτυο η παλιά ιστορία ότι ο αγγλικός όρος debate είναι ουσιαστικά το ελληνικό ‘δίβατον’, κάτι που έχει κηρυχθεί αστικός μύθος από άλλους πιο ειδικούς από μένα στα γλωσσικά. Από την άλλη, διακινήθηκε επίσης ηλεκτρονικά η φήμη ότι μια ελληνίδα καθηγήτρια της Μηχανολογίας στις ΗΠΑ ήταν εκείνη που ανακάλυψε το τεχνικό μυστικό πίσω από το μεγάλο σκάνδαλο της Φολκσβάγκεν με την πλαστογράφηση των τιμών ρύπων, που φαίνεται να επηρεάζει κάπου 11 εκατομμύρια αυτοκίνητα σε όλο τον κόσμο, αλλά κυρίως το κύρος της τεράστιας εταιρείας. Μάλιστα γράφτηκε ότι η άξια συμπατριώτισσά μας εκδικήθηκε έτσι τους Γερμανούς για τα όσα οικονομικά δεινά επέβαλαν στην Ελλάδα με τα μνημόνια. Η καθηγήτρια βέβαια διέψευσε ότι είχε οποιαδήποτε σχέση με την όλη υπόθεση.
Ποιο είναι το κοινό σημείο; Ότι δεν χάνουμε ευκαιρία να βρίσκουμε (ή να εφευρίσκουμε) ‘ένα δικό μας παιδί’, ένα ίχνος ελληνικού γονιδίου, πίσω από κάθε τι που τραβάει τα φώτα της δημοσιότητας. Χωρίς να πολυεξετάζουμε αν είναι σωστό ή λανθασμένο, το αναδεικνύουμε προσπαθώντας να ανεβάσουμε ένα ηθικό που υφίσταται συνεχή πλήγματα. Χρησιμοποιούμε κάθε είδος ‘ύφασμα’ για να ντύσουμε τους γυμνούς συλλογικούς ώμους μας. Η όλη υπόθεση μου θυμίζει τα εξωτικά διηγήματα του Νίκου Μαράκη στο παλιό ‘Ρομάντσο’, στα οποία υπήρχε πάντα ένας Έλληνας, σε κάποια απόμακρη γωνιά της γης, για να κουνάει τη σημαία της εξυπνάδας, της καπατσοσύνης, της λεβεντιάς και προπαντός της τελικής δικαίωσης. Κάτι που θα θέλαμε πολύ σαν εθνικό μας αφήγημα (κατά τη σύγχρονη φρασεολογία), έστω κι αν η κοινή εμπειρία, τουλάχιστον εντός συνόρων, δείχνει προς την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση.
Και μου περνάει η ιδέα ότι αν ο μακαρίτης Νίκος Γκάτσος έγραφε σήμερα την 'Μυθολογία' του, θα είχε κι άλλα να περιλάβει εκτός από τον 'Ροβινσώνα στη Μύκονο' και τις 'τρεις κοπέλες απ’ τη Θήβα'.
[Ολόκληρο το σχετικό έργο του Μάνου Χατζιδάκι μπορείτε να το ακούσετε εδώ.]
Με ευκαιρία τις τελευταίες εκλογές και τις σχετικές τηλεοπτικές αναμετρήσεις κυκλοφόρησε και πάλι στο Διαδίκτυο η παλιά ιστορία ότι ο αγγλικός όρος debate είναι ουσιαστικά το ελληνικό ‘δίβατον’, κάτι που έχει κηρυχθεί αστικός μύθος από άλλους πιο ειδικούς από μένα στα γλωσσικά. Από την άλλη, διακινήθηκε επίσης ηλεκτρονικά η φήμη ότι μια ελληνίδα καθηγήτρια της Μηχανολογίας στις ΗΠΑ ήταν εκείνη που ανακάλυψε το τεχνικό μυστικό πίσω από το μεγάλο σκάνδαλο της Φολκσβάγκεν με την πλαστογράφηση των τιμών ρύπων, που φαίνεται να επηρεάζει κάπου 11 εκατομμύρια αυτοκίνητα σε όλο τον κόσμο, αλλά κυρίως το κύρος της τεράστιας εταιρείας. Μάλιστα γράφτηκε ότι η άξια συμπατριώτισσά μας εκδικήθηκε έτσι τους Γερμανούς για τα όσα οικονομικά δεινά επέβαλαν στην Ελλάδα με τα μνημόνια. Η καθηγήτρια βέβαια διέψευσε ότι είχε οποιαδήποτε σχέση με την όλη υπόθεση.
Ποιο είναι το κοινό σημείο; Ότι δεν χάνουμε ευκαιρία να βρίσκουμε (ή να εφευρίσκουμε) ‘ένα δικό μας παιδί’, ένα ίχνος ελληνικού γονιδίου, πίσω από κάθε τι που τραβάει τα φώτα της δημοσιότητας. Χωρίς να πολυεξετάζουμε αν είναι σωστό ή λανθασμένο, το αναδεικνύουμε προσπαθώντας να ανεβάσουμε ένα ηθικό που υφίσταται συνεχή πλήγματα. Χρησιμοποιούμε κάθε είδος ‘ύφασμα’ για να ντύσουμε τους γυμνούς συλλογικούς ώμους μας. Η όλη υπόθεση μου θυμίζει τα εξωτικά διηγήματα του Νίκου Μαράκη στο παλιό ‘Ρομάντσο’, στα οποία υπήρχε πάντα ένας Έλληνας, σε κάποια απόμακρη γωνιά της γης, για να κουνάει τη σημαία της εξυπνάδας, της καπατσοσύνης, της λεβεντιάς και προπαντός της τελικής δικαίωσης. Κάτι που θα θέλαμε πολύ σαν εθνικό μας αφήγημα (κατά τη σύγχρονη φρασεολογία), έστω κι αν η κοινή εμπειρία, τουλάχιστον εντός συνόρων, δείχνει προς την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση.
Και μου περνάει η ιδέα ότι αν ο μακαρίτης Νίκος Γκάτσος έγραφε σήμερα την 'Μυθολογία' του, θα είχε κι άλλα να περιλάβει εκτός από τον 'Ροβινσώνα στη Μύκονο' και τις 'τρεις κοπέλες απ’ τη Θήβα'.
[Ολόκληρο το σχετικό έργο του Μάνου Χατζιδάκι μπορείτε να το ακούσετε εδώ.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου