Υποκρισία

Αυτές τις μέρες ανοίγει στο Λονδίνο η μεγάλη ‘διεθνής έκθεση εξοπλισμού άμυνας και ασφάλειας’ (DSEI), με πάνω από 1500 εκθέτες και 40 εθνικά περίπτερα. Ως γνωστόν, οι λέξεις είναι ρούχα που μπορεί να ‘ντύνουν’ με αξιοπρέπεια και να κάνουν αποδεκτές έννοιες που με το πραγματικό τους όνομα θα ήταν ιδιαίτερα δύσπεπτες. Έτσι, σε απλά ελληνικά θα μπορούσαμε να ονομάσουμε την παραπάνω έκθεση παγκόσμιο παζάρι όπλων, στο οποίο η Βρετανία έχει προσκαλέσει 61 χώρες, πολλές από τις οποίες είναι μπλεγμένες σε διάφορες εσωτερικές και εξωτερικές πολεμικές επιχειρήσεις. Η κατάσταση αυτή έχει δώσει αφορμή για μια όλο και πιο έντονη αντιπαράθεση μεταξύ εκείνων που λένε ότι οι μεγάλοι παραγωγοί όπλων όπως η Βρετανία δεν μπορούν ταυτόχρονα να ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, και εκείνων που λένε ότι η βιομηχανία όπλων αποτελεί έναν σημαντικό εργοδότη με δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας και μεγάλο μερίδιο στο εξαγωγικό εμπόριο της χώρας. Και οι δυο πλευρές βέβαια έχουν το δίκιο τους, όπως θα αναγνώριζε ακόμη και ο Νασρεντίν Χότζας...

     Ανάμεσα στις προσκεκλημένες χώρες είναι η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος, η Αλγερία, η Αγκόλα, το Ιράκ, το Πακιστάν, η Τουρκία και η Ουκρανία. Η Ρωσία δεν έχει προσκληθεί φέτος λόγω των κυρώσεων της Δύσης εξαιτίας της στρατιωτικής της εμπλοκής στην Ουκρανία. Ακόμη, όπως έχει καταγγείλει η Διεθνής Αμνηστία, στον εκτιθέμενο εξοπλισμό περιλαμβάνονται όργανα βασανιστηρίων, αλλά και όπλα που έχουν απαγορευθεί με διεθνείς συμβάσεις. Υπάρχει άραγε παγκόσμιο βραβείο υποκρισίας;