Ό,τι λάμπει...

 Δεν έχω καμία σχέση με τα λεγόμενα κρυπτονομίσματα ούτε την παραμικρή γνώση γι’ αυτά. Και μόνο το γεγονός ότι η αξία τους δημιουργείται με άγνωστο τρόπο και φτάνει τις δεκάδες χιλιάδες λίρες το ‘κομμάτι’ τα κάνει ύποπτα. Μαθαίνω όμως σήμερα από τη Guardian ότι η ‘όρυξή’ τους (mining είναι ο αγγλικός όρος) βασίζεται σε ειδικό εξοπλισμό (hardware) τεράστιας υπολογιστικής ισχύος και ανάλογα τεραστίων αναγκών σε ενέργεια. Στο γειτονικό Κοσυφοπέδιο, μια από τις φτωχότερες χώρες της Ευρώπης, η αντίστοιχη ασχολία είχε μέχρι τώρα μεγάλες διαστάσεις, λόγω της μεγάλης παραγωγής ενέργειας από λιγνίτη, που επιδοτούνταν από το κράτος. Πολλοί είχαν επενδύσει στον σχετικό εξοπλισμό σε μια προσπάθεια πλουτισμού. Τώρα η χώρα αναγκάζεται να επιβάλει επειγόντως μια ολική απαγόρευση στη διαδικασία αυτή, τουλάχιστον προσωρινά, για να αντιμετωπίσει την ενεργειακή κρίση που χτυπάει και τη δική της πόρτα. Κι αυτό προκάλεσε πανικό στους ενδιαφερομένους, που προσπαθούν είτε να πουλήσουν είτε να βγάλουν στο εξωτερικό τα μηχανήματά τους.
     Βέβαια ο Μαμωνάς, που τον χρησιμοποιούμε ως συνώνυμο της απληστίας, είναι πλούσιος σε δολώματα προς τους ανθρώπους, αλλά δεν έχει καμία απολύτως φερεγγυότητα -- το αντίθετο μάλιστα. Οτιδήποτε υπόσχεται μεγάλο κέρδος (όπως τα κάθε είδους τυχερά και χρηματιστηριακά παίγνια) έχει άυλη, δηλαδή σαθρή βάση, και καταρρέει με μεγαλύτερη ευκολία απ’ ό,τι χτίζεται. Κι ενώ θα νόμιζε κανείς ότι με δεδομένη την παγκόσμια ενεργειακή κρίση θα έμπαινε κάποιος περιορισμός σε περιττές ενεργοβόρες δραστηριότητες, αυτό δεν φαίνεται να συμβαίνει. Προφανώς η λάμψη του (υποθετικού) χρυσού δεν αφήνει να βλέπουμε οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα. Έστω κι αν είναι αέρας κοπανιστός.