Στη δημόσια γλώσσα φαίνεται να μας αρέσουν τα αγγλικά, και η ομοιοκατάληκτη έκφραση του τίτλου (= το παιχνίδι της επίρριψης ευθυνών) είναι της μόδας στις μέρες μας. Η παρακάτω ιστορία, με διάφορες παραλλαγές, είναι αρκετά γνωστή στους αγγλόφωνους. Ίσως στη χώρα μας θα πρέπει να τη διδάσκουμε σε μικρούς και μεγάλους, ως μέρος της συνεχιζόμενης εκπαίδευσης όλων.
«Ήταν τέσσερεις άνθρωποι που λέγονταν Καθένας, Κάποιος, Οποιοσδήποτε και Κανένας. Έπρεπε να γίνει μια σημαντική δουλειά, και ο Καθένας ήταν σίγουρος ότι Κάποιος θα την έκαμνε. Οποιοσδήποτε θα μπορούσε να την κάνει, αλλά Κανένας δεν την έκανε. Ο Καθένας σκέφθηκε ότι Οποιοσδήποτε μπορούσε να την κάνει, αλλά Κανένας δεν αντιλήφθηκε ότι ο Καθένας δεν θα την έκαμνε. Τελικά ο Καθένας θύμωσε και κατηγορούσε Κάποιον όταν Κανένας δεν έκανε κάτι που Οποιοσδήποτε θα μπορούσε να είχε κάνει».
Σας θυμίζει κάτι; Πυρκαγιές, πλημμύρες, χιονοθύελλες, αποκλεισμούς δρόμων; (για να περιορισθούμε σε πρόσφατα και γνωστά φαινόμενα). Καθένας από τους εμπλεκόμενους πιστεύει ότι Κάποιος άλλος ήταν υπεύθυνος για κάτι που Οποιοσδήποτε θα μπορούσε να είχε κάνει, αλλά δεν το έκανε Κανένας. Έχουμε ξαναγράψει εδώ ότι η λέξη ‘υπεύθυνος’ έχει δυο σημασίες: από τη μία την εξουσία για κάτι και από την άλλη την ευθύνη και την υπαιτιότητα γι’ αυτό το κάτι. Την εξουσία όλοι την ορέγονται, την υπαιτιότητα πολύ λίγοι την αποδέχονται όταν το κάτι δεν πάει καλά.
Θα μπορούσαμε να συμπληρώσουμε το σχόλιο με κάτι παρόμοιο. Αν κάτι πρέπει Κάποτε να γίνει, δεν ωφελεί να λέμε ότι μπορεί να γίνει Οποτεδήποτε, διότι έτσι δεν θα γίνει Ποτέ. Εφόσον μπορεί να γίνει Σήμερα, ας μη μένει για το αόριστο μέλλον. Όπως μαθαίναμε κάποτε στο σχολείο, η αναβολή σημαίνει συνήθως ματαίωση.
Αν προσέχαμε λίγο περισσότερο τις έννοιες της ευθύνης και της έγκαιρης εκτέλεσης κάποιων απαραιτήτων πραγμάτων, ο κόσμος γύρω μας θα ήταν πολύ καλύτερος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου