Βαδίζοντας στο διάδρομο της κλινικής βλέπω την προϊσταμένη να αγκαλιάζει δυο γυναίκες, τη μία με κλαμμένο πρόσωπο, την άλλη μόλις να συγκρατιέται. Είχα μάθει προ ολίγου από συνάδελφο ότι είχαν έναν θάνατο στο τμήμα -- καρκινοπαθής ο άρρωστος, αναπαύθηκε επιτέλους. Ενώ απομακρύνομαι ακούω πίσω μου τη φωνή της να λέει «Καλόν Παράδεισο να έχει», δυο φορές, στην καθεμιά χωριστά. Και σκέφτομαι τι μεγάλο πράγμα είναι να ξέρει να λέει η προϊσταμένη τις σωστές λέξεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου