Λογάριαζα χθες να αναφερθώ στην αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων με αφορμή σχετικό αναλυτικό δημοσίευμα της Καθημερινής. Όμως (όπως λένε και οι τηλεπαρουσιαστές) το ρεπορτάζ τρέχει και η μαγική λέξη ‘εκλογές’ ξαναμπήκε εξαπιναίως στη ζωή μας. Ωστόσο δεν πρέπει να προσπεράσουμε το θέμα, διότι με ελάχιστη προσπάθεια εκ μέρους μας και χωρίς κανένα έξοδο μας εξασφαλίζει άνετα μια παγκόσμια ‘πρώτη’ στη δημόσια διοίκηση. Λοιπόν, είμαστε ίσως η πιο πλούσια χώρα σε αριθμό νομοθετημάτων και υπουργικών αποφάσεων για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων (τα τελευταία χρόνια κάθε υπουργός εσωτερικών έφτιαχνε και δικό του). Μόνο που τα έχουμε όλα στο ψυγείο, για να σιτεύουν. Η εφαρμογή τους απαιτεί αυτόν τον καταλύτη που λέγεται πολιτική βούληση, καθώς και την κατάλληλη χρονική στιγμή. Και η δημόσια διοίκηση κινείται με ρυθμούς που θυμίζουν την λαϊκή παροιμία ‘Όσο να σηκώσουμε το ένα πόδι, βρωμάει το άλλο’.
Το δημοσίευμα καταλήγει: ‘Ο κ. Βερναρδάκης έχει προαναγγείλει ότι θα καταθέσει το σχετικό νομοσχέδιο εντός του Σεπτεμβρίου. Εκτός και αν γίνουν εκλογές...’. Ιδού λοιπόν ο ένοχος! Αυτό μας φταίει που δεν προχωρούμε στην εφαρμογή: η χαίνουσα κάλπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου