Διαβάζω στην ‘Ιερά
Ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης’ του πατέρα μου:
‘Η πρόοδος και η ακμή των οικογενειών και των λαών στηρίζεται στην
προστασία του Θεού και μόνο σ' αυτήν. Όταν ο Θεός μας προστατεύει, τότε κανένας
και τίποτε δεν μπορεί να μας βλάψει. Αν όμως ο Θεός αποσύρει την προστασία του,
από δική μας φυσικά υπαιτιότητα,
τότε οι κόποι και οι αγώνες μας είναι καταδικασμένοι σε αποτυχία. Το μόνο
λοιπόν στερεό θεμέλιο και για τα άτομα και για τις οικογένειες και για τα έθνη
είναι ο φόβος του Κυρίου. Μόνο όσοι στηρίζονται σ' αυτόν προοδεύουν και
δοξάζονται’ [σελ. 276].
Υπογράμμισα την φράση για τη δική μας
υπαιτιότητα, διότι εκεί μέσα μπορούμε (και πρέπει) να αναζητήσουμε τη ρίζα των
οικονομικών και άλλων περιπετειών που γνωρίζουμε σήμερα ως έθνος. Εφόσον
κάνουμε το βήμα αυτό, θα είναι προφανής και η λύση, αν θελήσουμε να την
υιοθετήσουμε. Κάτι που προς το παρόν δεν διαφαίνεται στην ελληνικό ορίζοντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου