Μασκ κατά Τραμπ

Αυτές τις μέρες κυριαρχεί στην επικαιρότητα το ‘διαζύγιο’ του πλουσιοτέρου από τον ισχυρότερο άνθρωπο του πλανήτη. Και όπως συμβαίνει συχνά σε τέτοια τοξικά συμβάντα, τα διιστάμενα μέρη εκτοξεύουν εναντίον αλλήλων όσο γίνεται πιο αιχμηρές κατηγορίες, βγάζουν τα άπλυτά τους στη φόρα, και ό,τι ήθελε προκύψει. Χαράς ευαγγέλια για τα μέσα ενημέρωσης, που εξασφαλίζουν τον άρτο τους με τα θεάματα των άλλων. Ευκαιρία για μεγάλους τίτλους και ηχηρές σάλπιγγες. Και μεγάλα νούμερα εν προκειμένω, μια και οι δυο μονομάχοι είναι μεγιστάνες του χρήματος. Ο ένας μας λέει ότι χρηματοδότησε την προεκλογική εκστρατεία του άλλου με 277 εκατομμύρια δολάρια, αγοράζοντας έτσι προσωρινά μια υπουργική θέση (κάτι που υπό οποιεσδήποτε άλλες συνθήκες θα θεωρούνταν παράνομη εκλογική πρακτική), ενώ σήμερα ακούμε ότι ο προσωπικός του πλούτος μειώθηκε κατά 34 δισεκατομμύρια μέσα σε μια μέρα. Ανεμομαζώματα. Χώρια οι υπαινιγμοί για ηθικά και άλλα σκάνδαλα.

     Αν ο πλούτος και η πολιτική εξουσία συνοδεύονταν από σοβαρότητα και μπορούσαν να εξασφαλίσουν αξιοπρέπεια βίου και υπευθυνότητα αξιώματος, η εικόνα του κόσμου θα ήταν διαφορετική. Δυστυχώς, τέτοια αγαθά αποτελέσματα είναι πολύ σπάνια. Ο κανόνας είναι τα ακριβώς αντίθετα. Και αν μεν οι συνέπειες αφορούσαν μόνο τα αμέσως εμπλεκόμενα πρόσωπα, η ζημιά θα ήταν μικρή. Όμως οι ιδιοτροπίες και τα γινάτια των ‘μεγάλων’ συχνά έχουν παράπλευρες απώλειες, που επηρεάζουν πολλούς άλλους, όπως η πτώση ενός βράχου στο νερό προκαλεί μεγαλύτερα κύματα απ’ ό,τι ενός χαλικιού.

     Υπό θεολογική θεώρηση, πλούτος και εξουσία είναι τάλαντα, κεφάλαια προς αξιοποίηση, σύμφωνα με την γνωστή παραβολή του Κυρίου. Αντιγράφω από την πατρώα ερμηνεία: «Υπάρχουν δούλοι αγαθοί που καλλιεργούν τα τάλαντά τους· τα αυξάνουν και τα χρησιμοποιούν για την ηθική τους πρόοδο, αλλά και για την εξυπηρέτηση του συνόλου. Τον πλούτο, τη δύναμη, την κοινωνική θέση, το αξίωμα, την ευφυΐα, τις γνώσεις, τις δεξιότητες, όχι μόνο τις εκμεταλλεύονται ως πολύτιμα κεφάλαια, αλλά και τις χρησιμοποιούν για την πνευματική τους ωφέλεια – διότι αυτό κυρίως είναι αξιοποίηση του ταλάντου – αλλά και για την ωφέλεια των άλλων. Αλλά υπάρχουν και άλλοι που αχρηστεύουν το τάλαντο ή και κακώς το χρησιμοποιούν: ξοδεύουν το χρήμα και την νεότητα στην αμαρτία· χρησιμοποιούν τα αξιώματα για την καταδυνάστευση των αδυνάτων· την επιστήμη για την καταστροφή της ανθρωπότητος· τις λογοτεχνικές τους ικανότητες για τη διάδοση της διαφθοράς και της ανηθικότητος».

     Ωστόσο, για να γυρίσουμε στην πραγματικότητα, τέτοια ‘διαζύγια’ συχνά έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Αν ο άνεμος που λέγεται συμφέρον αλλάξει κατεύθυνση, δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε επανένωση και ‘δεύτερο γάμο’. Ιδίως όταν έχουμε να κάνουμε με απρόβλεπτους και ευμετάβλητους χαρακτήρες, τίποτε δεν μας ξαφνιάζει. Σε κάθε περίπτωση, παραδείγματα προς αποφυγήν.