Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2022

Ευχαριστίες

 Πολλά, πάμπολλα τα τηλεφωνήματα σε μέρες εορτών όπως η χθεσινή του Αγίου Αντωνίου. Εκτός από τους συγγενείς και φίλους και γνωστούς και συναδέλφους υπάρχουν και οι ασθενείς που συγκινούν με το ενδιαφέρον και την ευγνωμοσύνη τους. Ξεχωρίζω φέτος κάποιες κλήσεις ηλικιωμένων γυναικών, καθεμία με το δικό της νόημα.
     Η μία πρέπει πλέον να είναι στα 90. Πριν πολλά χρόνια είχε ένα ασυνήθιστο πνευμονικό πρόβλημα που χρειάσθηκε παρατεταμένη θεραπεία, αλλά πήγε καλά. Από τότε την έβλεπα κάθε χρόνο, περισσότερο κοινωνικά. Τελευταία με την πανδημία είχαμε χάσει την επαφή: την είχα σκεφτεί πριν μια εβδομάδα. Και να που χθες εμφανίσθηκε τηλεφωνικά, για τις ευχές και για να «χτυπήσει κάρτα» στη μνήμη μου.
     Της δεύτερης αναγνωρίζω τον αριθμό. Είχα στη φροντίδα μου τον ηλικιωμένο σύζυγό της, που τελικά άφησε τον κόσμο εδώ και μια δεκαετία. Η ίδια, με τα δικά της προβλήματα που τα αντιπαρέρχεται με μεγάλη θέληση και γυναικεία υπομονή, δεν παραλείπει να διατηρεί την επικοινωνία, που εγώ συχνά ξεχνάω.
     Μια τρίτη όμως πραγματικά μου φέρνει δάκρυα στα μάτια. Ήταν η πρώτη ασθενής με Covid που είδα στο σπίτι πριν δυο χρόνια και χρειάσθηκε να στείλω στο νοσοκομείο. Παρά την μεγάλη ηλικία και τα υποκείμενα νοσήματά της εξήλθε βελτιωμένη μετά από μερικές μέρες, και το γεγονός ότι δυο χρόνια τώρα είναι καλά δείχνει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε προβλέψεις και ότι Άλλος είναι «ὁ χρόνους μετρῶν τοῖς ζῶσι, καὶ καιροὺς θανάτου ἱστῶν, κατάγων εἰς ᾍδου καὶ ἀνάγων, δεσμεύων ἐν ἀσθενείᾳ, καὶ ἀπολύων ἐν δυναστείᾳ..., ὁ τοὺς θανάτου κέντρῳ πληγέντας ἀναστάσεως ἐλπίσι ζωογονῶν», όπως ομολογούμε στη γονυκλισία της Πεντηκοστής. Σε ανάρρωση και ο ίδιος αυτές τις μέρες από την ίδια νόσο, δέχομαι το τηλεφώνημά της όπως ο Νώε το κλαδί της ελιάς, ως ένα χαρμόσυνο και ελπιδοφόρο μήνυμα.
     Για καθεμιά από αυτές τις ιδιαίτερες περιπτώσεις, και για χίλιες-δυο άλλες, και για όλους τους ανθρώπους που μας θυμούνται και μας αγαπούν, στον Θεό ανήκουν η δόξα και οι ευχαριστίες μας. Όχι μόνο οι εόρτιες ημέρες, αλλά η κάθε μέρα θα πρέπει να είναι Ημέρα Ευχαριστιών για όλους μας.

4 σχόλια:

kerina poiimata είπε...

Χρόνια σας πολλά κι ευλογημένα!
Καλή χρονιά και περαστικά σας!
Κάθε φορά που διαβάζω άρθρο σας, πάντα διδάσκομαι!
ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και του χρόνου με υγεία!
Με σεβασμό και εκτίμηση.

Απόστολος-Γεώργιος Ι. Σοφός είπε...

Πάντα θα σε συνοδεύουν οι ευχές μας, αλλά αυτές των ασθενών είναι κάτι το ξεχωριστό...

kosmaser είπε...

Αγαπητε μου Αντωνη,
οι φιλοι μπορει να ξεχνουν πολλες φορες. Κατι τετοιο δεν εχει και μεγαλη σημασια. Η αγαπη και εκτιμηση ειναι περαν οποιασδηποτε τυπικοτητος. Αρκει να μας θυμαται παντα Εκεινος που μας αγαπα ανιδιοτελως.
Απο καρδιας σου ευχομαι καθε καλο, και ο Αγιος να ειναι διπλα σου.
Με αγαπη Κοσμας.

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια πολλά,δόξα σοι ο Θεός.