Ματαιότητες

Μας έχουν δοθεί κατά καιρούς διάφορες αφορμές για να σχολιάσουμε τις παραξενιές και τις λόξες των ανθρώπων, και το πόσα χρήματα είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν για τις επιλογές αυτές, ιδίως σε δημοπρασίες ‘συλλεκτικών’ κομματιών, όπως η μασέλα του Τσώρτσιλ ή μια τούφα μαλλιών του Έλβις Πρίσλεϊ ή η στάχτη του συγγραφέα Τρούμαν Καπότε. Στη συλλογή αυτή μπορούμε να προσθέσουμε ακόμη ένα στοιχείο. Πρόσφατα ο Jeff Bezos (μη μου πείτε ότι δεν τον ξέρετε: ο ιδιοκτήτης της εταιρείας Amazon) αγόρασε ένα ακίνητο στο Μπέβερλι Χιλς της Καλιφόρνια. Τίποτε το περίεργο ως εδώ. Το ακίνητο έχει έκταση κάπου 36 στρέμματα, περιλαμβάνει κήπους και θερμοκήπια, γήπεδα τέννις και γκολφ, πισίνα, μέχρι και δικό του βενζινάδικο, και ανήκε κάποτε στον Jack Warner, τον μακαρίτη πρόεδρο της ομώνυμης κινηματογραφικής εταιρείας. Ο ίδιος τη δεκαετία του 1930 έκτισε την έπαυλη Γεωργιανού στυλ, εμβαδού κάπου 1300 τετρ. μέτρων, το ξύλινο δάπεδο της οποίας (εδώ φτάνουμε στο αξιοπερίεργο) είναι, όπως λέγεται, εκείνο, πάνω στο οποίο ο Ναπολέων έκανε πρόταση γάμου στην Ιωσηφίνα. Μάλιστα. Όχι αστεία πράγματα. Και αφού αναφέραμε το κύριο ‘σημείο έλξης’ του ακινήτου, ας σημειώσουμε ότι στοίχισε στον νέο κάτοχό του μόλις 165 εκατομμύρια δολάρια. Το σχετικό ρεπορτάζ δεν μας λέει τι μέρος του ποσού αυτού αντιστοιχεί στο περίφημο ξύλινο δάπεδο, αλλά μην αμφιβάλλετε ότι χωρίς αυτό η αξία του σπιτιού θα έπεφτε κατακόρυφα.
     Λοιπόν, να σας βάλω μια ιδέα; Βγείτε κάπου έξω, πάρτε μια βαθιά ανάσα και σκεφθείτε ότι τον ίδιο αέρα (άζωτο, οξυγόνο, υδρατμούς και λοιπά ιχνοστοιχεία) ανάσανε κάποτε ο Σωκράτης, ο Μεγαλέξανδρος, ο Αριστοτέλης, ο Ιούλιος Καίσαρας (συμπληρώστε όσα ονόματα θέλετε και μη ξεχάσετε και τον Ναπολέοντα...), ακόμη και ο Jeff Bezos. Έπειτα σκεφθείτε ότι δεν χρειάστηκε να πληρώσετε ούτε πεντάρα για το προνόμιο αυτό. Εύγε. Ανήκετε στην ίδια λέσχη του συνόλου των ανθρώπων που πέρασαν από τον κόσμο αυτό. Κι αν αυτή η σκέψη δεν ικανοποιεί αρκετά τη ματαιοδοξία σας, θυμηθείτε πόσα μέτρα χώμα κατέλαβε (ή θα καταλάβει) καθένας από αυτούς «άμα τη εξόδω». Εκεί γίνεται η μεγάλη εξίσωση, και ό,τι «ουχ υπάρχει μετά θάνατον» αποδεικνύεται ματαιότης, για να επαληθευθεί ο ψαλμικός λόγος: «ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἄφρων καὶ ἄνους ἀπολοῦνται καὶ καταλείψουσιν ἀλλοτρίοις τὸν πλοῦτον αὐτῶν, καὶ οἱ τάφοι αὐτῶν οἰκίαι αὐτῶν εἰς τὸν αἰῶνα» [Ψ. 48: 11-12].