Είναι δυνατόν να γνωρίζει κανείς την αλήθεια πίσω από όλες αυτές τις ‘λαϊκές εξεγέρσεις’; Μπορεί να αποδώσει δίκαιο στη μία ή την άλλη πλευρά, όταν πρόκειται για δυο όψεις του ίδιου νομίσματος; Βία από τη μία, βία από την άλλη. Γκρεμός και ρέμα, Σκύλλα και Χάρυβδη. Όποια άποψη και να διαλέξεις, θύματα θα υπάρξουν, και συχνά θα πρόκειται για ανθρώπους που δεν έχουν καμία ενοχή ή ευθύνη για όσα συμβαίνουν. Τό έργο το βλέπουμε στην Αίγυπτο, στη Συρία, αυτές τις μέρες στην Ουκρανία, κι αυτές είναι οι πιο γνωστές και θεαματικές και χτυπητές περιπτώσεις. Μια γεύση πήραμε κι εδώ τον Δεκέμβριο του 2008 μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, και δεν χρειαζόμαστε δεύτερη...
Έκανα τις σκέψεις αυτές διαβάζοντας ένα άρθρο του Ν. Χειλαδάκη για υποτιθέμενες ‘λαϊκές’ εξεγέρσεις, που όμως είναι σχεδιασμένες, σκηνοθετημένες και ενορχηστρωμένες από μυστικές υπηρεσίες άλλων χωρών, που βέβαια με τον τρόπο αυτό καθοδηγούν τις εξελίξεις προς τα δικά τους συμφέροντα. Σε μια εποχή αθωότητας θα χαρακτηρίζαμε μυθοπλαστικά σενάρια τέτοιες υποθέσεις. Δυστυχώς, έχουμε όλοι γευθεί από το δένδρο της γνώσεως, άνοιξαν τα μάτια μας, και δεν βλέπουμε πλέον φίλους και εχθρούς, παρά μόνο συμφεροντολόγους. Σε κάθε πλευρά.
Μα τότε, θα αναρωτηθεί κανείς, με ποιον θα πας και ποιον θ’ αφήσεις; Δύσκολη η επιλογή. Μου έρχεται στη σκέψη η γνώμη του μακαριστού Γέροντος Σωφρονίου, που γράφει ότι το Καλό, ως αυθύπαρκτο, δεν έχει ανάγκη να μεταμφιεσθεί σε Κακό. Αντίθετα, το Κακό δεν είναι αυθύπαρκτο αλλά άρνηση του Καλού, και συχνά φορεί το προσωπείο του Καλού για να μας παρασύρει προς το μέρος του. Που σημαίνει ότι αν κάποιος μας καλεί να σκοτώσουμε τον άλλο ή να κάψουμε το σπίτι του εν ονόματι κάποιου απώτερου ‘αγαθού’, θα πρέπει να υποπτευθούμε ότι τα κίνητρά του μόνο αγνά δεν είναι. Με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: «Τι ουν ερούμεν; Ποιήσομεν τα κακά ίνα έλθη τα αγαθά; Μη γένοιτο!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου