Πανουργία

Λένε ότι η μεγαλύτερη πονηριά του Διαβόλου είναι να μας πείσει ότι δεν υπάρχει. Δεν ξέρω αν είναι η μεγαλύτερη, πάντως πονηριά είναι, με την οποία συμπλέουν εκούσια ή ακούσια εκείνοι που κάθε τόσο υποστηρίζουν με πάθος ότι ‘κάποιοι’ (εξωγήινοι, Νεφελίμ, διάφορα πρωτόκολα, χόμπιτ και άλλα όντα βγαλμένα λες από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών) επιβουλεύονται είτε ειδικά και μόνο εμάς τους Έλληνες (περιούσιος λαός γαρ...) ή γενικά το ανθρώπινο γένος.
     Σύμφωνα με την Ορθόδοξη πίστη και θεολογία, πίσω από κάθε κακία (απάτη, έγκλημα κάθε είδους, εκμετάλλευση, αδικία, σφαγή, γενοκτονία, πόλεμο, κερδοσκοπία, αντεκδίκηση...) βρίσκεται ο ‘όφις ο αρχέκακος ο πλανών την οικουμένην όλην’, που χρησιμοποιεί κάθε φορά ανθρώπους ως όργανά του. Από τη στιγμή που καθένας μας υιοθετεί την τακτική του, που είναι κατά βάσιν η εγωιστική αντιπαλότητα απέναντι στον όποιον άλλο, δεν χρειάζεται καμία θεωρία συνωμοσίας για να ερμηνεύσουμε τα ποικίλα φαινόμενα που βλέπουμε στον γύρω μας κόσμο. Με το να εφευρίσκουμε ποικίλους εξωγήινους ‘αποδιοπομπαίους τράγους’ για να ξορκίσουμε τα δεινά της ανθρωπότητος, απλώς αποσείουμε τη δική μας ευθύνη και αφήνουμε τον ‘της κακίας εφευρετήν’ να συνεχίζει ανενόχλητος τη δουλειά του.
     Από την άλλη μεριά βέβαια, υπάρχουν κι εκείνοι που, αντιδρώντας στην εξωφρενική φαντασιοκοπία των πρώτων, απορρίπτουν μετά βδελυγμίας και με συγκαταβατικά, ειρωνικά ή καυστικά σχόλια, τις ‘θεωρίες συνωμοσίας’, στις οποίες εντάσσουν και την ίδια την ύπαρξη του Διαβόλου. Δυστυχώς καταλήγουν κι αυτοί στα ίδια αυτο- και αλληλοκαταστροφικά αποτελέσματα, επειδή μαζί με τον Διάβολο απορρίπτουν συνήθως και τον Θεό. Όπως άλλωστε κάνουν de facto και οι πρώτοι, έστω κι αν χρησιμοποιούν το όνομά του.