Ημέρα της δεύτερης χημειοθεραπείας σήμερα (όλα καλά), και μεταξύ διαβάσματος και συζήτησης με τον συνασθενή του διπλανού κρεβατιού στην κλινική προσπαθώ να αναλογισθώ το μέγεθος της συμφοράς στην άλλη πλευρά της Μεσογείου. Οι ισχυρές σεισμικές δονήσεις ήταν το έναυσμα, αλλά βέβαια αυτές είναι σαν τις πέτρες μου πέφτουν στο νερό και προκαλούν κύκλους που ολοένα διευρύνονται. Μόνο που εδώ οι συνέπειες δεν σβήνουν όπως στο νερό αλλά πολλαπλασιάζονται και διογκώνονται. Μετασεισμοί, με ευρύτερη έννοια, δεν είναι μόνο οι συνεχιζόμενες δονήσεις. Εκτός από τις χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, υπάρχουν εκατομμύρια άστεγοι, μέσα σε παγερές χειμερινές συνθήκες (Τουρκία) αλλά και εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις (Συρία), που έχασαν κάτω από τα ερείπια τα πάντα. Πού θα μείνουν όλοι αυτοί; Που θα ικανοποιήσει τόσος κόσμος τις βασικές βιολογικές του ανάγκες (σίτιση, ύδρευση, καθαριότητα, ανάπαυση, αφόδευση…); Τι γίνεται με τους πολυάριθμους χρόνιους ασθενείς που θα στερηθούν την συνήθη θεραπεία τους; Μέσα στις δύσκολες συνθήκες υγιεινής σχεδόν αναπόφευκτα θα ξεσπάσουν εντερικές και άλλες λοιμώξεις και επιδημίες. Και τι θα απογίνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι όταν κοπάσει το πρώτο στάδιο της άμεσης βοήθειας; Πώς θα ξαναχτίσουν τις ζωές τους από πλευράς εργασίας, οικογένειας, σπουδών και τόσων άλλων συνηθισμένων (υπό κανονικές συνθήκες) επιδιώξεων; Πώς θα μεγαλώσουν τόσα νήπια και μεγαλύτερα παιδιά; Και πόσος χρόνος θα χρειασθεί για να μειωθεί σε μικρούς και μεγάλους το αίσθημα του τρόμου και της ανασφάλειας που προκαλεί ο αιφνίδιος και παρατεταμένος κλόνος της γης; Και τόσα άλλα που δεν μπορούμε να σκεφθούμε εκ του ασφαλούς και από μακριά: μια τραγωδία μακράς διαρκείας, χωρίς ορατή ημερομηνία λήξεως. Αξιέπαινοι όλοι όσοι έσπευσαν από τόσες χώρες να συνδράμουν στην έρευνα και διάσωση μέσα στα βουνά των χαλασμάτων, και ο Θεός να τους βοηθήσει να ολοκληρώσουν το έργο τους με τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Και η διεθνής κοινότητα και όλοι μας να μην ξεχάσουμε τους πληγέντες μόλις περάσουν λίγες μέρες. Πρωτίστως στις προσευχές μας.
Υ.Γ. Δείτε και το σχετικό και συναφές άρθρο του Σάκη Μουμτζή στην Καθημερινή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου