Νηπιότητες

Ακούσαμε στα πρόσφατα εγκαίνια των σηράγγων στα Τέμπη όσα είπε (και διαβάσαμε για όσα δεν είπε) ο πρωθυπουργός. Η κοινή λογική και η πείρα μας λέει ότι ένα μεγάλο δημόσιο έργο -- ενδεικτικά: αυτοκινητόδρομος, αεροδρόμιο, νοσοκομείο, μετρό, σύστημα υγείας ή παιδείας, Ολυμπιάδα -- δεν είναι υπόθεση μερικών μηνών ή μιας κυβερνητικής θητείας, ενός υπουργού, πρωθυπουργού ή κόμματος. Συχνά απαιτεί χρονικά όρια που υπερβαίνουν τις κυβερνητικές θητείες (ακόμη κι αν αυτές ανανεώνονται στην ώρα τους και όχι στα μισά του δρόμου) και τα αντίστοιχα πρόσωπα ή σχήματα. Και όμως, με την απάτη αυτή (δεν υπάρχει άλλη πιο κατάλληλη λέξη) πολιτεύονται όλοι οι κυβερνητικοί σχηματισμοί, που βασίζονται στην οπαδική ευπιστία των ψηφοφόρων για να διαιωνίζουν το ‘λάγνο ψέμα’ τους, διαλαλώντας ότι «Εμείς το κάναμε!» ή «Επί των ημερών μας κόπηκε η κορδέλα». Αφού επί χρόνια ως αντιπολίτευση στύλωναν τα πόδια και κωλυσιεργούσαν με κάθε δυνατό τρόπο, οι κυβερνώντες σπεύδουν να καρπωθούν τα οφέλη από τεράστιες επενδύσεις που κανένας δεν θα έκαμνε στη χώρα αν τους έβλεπε να κυβερνούν. Έτσι το κριτήριο της επιτυχίας δεν πρέπει να είναι τόσο το «πόσα εγκαινιάσαμε» όσο το «πόσα προσελκύσαμε». Δυστυχώς οι συνήθεις θριαμβολογίες ακούγονται ως «κύμβαλα αλαλάζοντα». Μπορούμε κάποτε να ωριμάσουμε πολιτικά, ξεπερνώντας τέτοιες νηπιακές συμπεριφορές και αναγνωρίζοντας ότι η υπόθεση «κράτος» είναι κάτι πολύ ευρύτερο και σπουδαιότερο από προσωπικούς και κομματικούς εγωισμούς;  

[Δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή]