Όνειρο όλων των συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας το ταξίδι στον χρόνο. Συχνό θέμα σε ταινίες και μυθιστορήματα οι επισκέψεις σε περασμένες εποχές, με τις ανάλογες περιπέτειες. Θυμούμαι ακόμη τη σειρά των βιβλίων ‘Ήμουν κι εγώ εκεί’ που διάβαζα μικρός: ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και διδακτική. Όλοι μας κάποια στιγμή αναρωτηθήκαμε πώς θα ήταν να ζούσαμε... άλλοτε.
Όμως δεν χρειάζεται να πάμε μακριά, ούτε να αφήσουμε αχαλίνωτη τη φαντασία μας, ούτε να ψάξουμε για τη μαγική ‘σήραγγα του χρόνου’. Αρκεί μια αγρυπνία στο καθολικό της Μονής της Θεοτόκου, κοντά στα δυτικά τείχη της πόλης μας, μόλις λίγα λεπτά από το σπίτι μας, για να γυρίσουμε εφτακόσια χρόνια πίσω, στα 1315, όταν χτίστηκε ο ναός που σήμερα είναι γνωστός ως Άγιοι Απόστολοι. Τι κι αν πηγαίνουμε στο ναό με το αυτοκίνητο; Ο 21ος αιώνας σταματά στην πόρτα που φέρει την σκαλισμένη επιγραφή: ΝΗΦΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΑΙ ΚΤΗΤΩΡ.
Μέσα η ατμόσφαιρα είναι υποβλητική: λίγα κεριά και μερικές χλωμές λάμπες στα πολυκάνδηλα φωτίζουν τις τοιχογραφίες και τα ψηφιδωτά. Η αμφίεση του λειτουργού Βυζαντινή. Οι ύμνοι που ψάλλουμε γράφτηκαν εκείνα τα χρόνια, η μουσική μας πάει κι αυτή αιώνες πίσω. Η ίδια Θεία Λειτουργία που γινόταν τότε εξακολουθεί να τελείται και τώρα. Την παρακολουθούν καμιά τριανταριά άνθρωποι και οι μισοσκότεινες μορφές των αγίων στους τοίχους, και είμαι σίγουρος ότι από το συνηθισμένο του κάθισμα στο Βήμα αθέατος ο πατήρ Κωνσταντίνος σιγοψάλλει το αγαπημένο του χερουβικό του τρίτου ήχου που επιλέξαμε γι’ απόψε. Μετά τα μεσάνυχτα το ταξίδι στον χρόνο ολοκληρώνεται, επιστρέφουμε στο σήμερα.
‘Εστιάτωρ’ του ευχαριστιακού δείπνου ήταν χθες βράδυ ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Του χρωστούμε πολλά. Ας αναλογισθούμε μόνο ότι εδώ και δεκαέξι αιώνες τη δική του μυσταγωγία συνήθως επιτελούμε, μνημονεύοντας κάθε φορά το όνομά του στην απόλυση. Ας τον ευχαριστούμε για την προσφορά του αυτή, που με τις πρεσβείες του δεν θα παύσει να μας τρέφει όσο ζούμε, και μέχρι τη συντέλεια των αιώνων.
Όποιος θελήσει να ταξιδέψει κάποια στιγμή στον χρόνο, δεν έχει παρά να επισκεφθεί για μια αγρυπνία, έναν εσπερινό, ένα Μεγάλο Απόδειπνο, τους Αγίους Αποστόλους. Ή κάποια άλλη από τις πολλές παρόμοιες ‘χρονομηχανές’ της πόλης μας.
Όμως δεν χρειάζεται να πάμε μακριά, ούτε να αφήσουμε αχαλίνωτη τη φαντασία μας, ούτε να ψάξουμε για τη μαγική ‘σήραγγα του χρόνου’. Αρκεί μια αγρυπνία στο καθολικό της Μονής της Θεοτόκου, κοντά στα δυτικά τείχη της πόλης μας, μόλις λίγα λεπτά από το σπίτι μας, για να γυρίσουμε εφτακόσια χρόνια πίσω, στα 1315, όταν χτίστηκε ο ναός που σήμερα είναι γνωστός ως Άγιοι Απόστολοι. Τι κι αν πηγαίνουμε στο ναό με το αυτοκίνητο; Ο 21ος αιώνας σταματά στην πόρτα που φέρει την σκαλισμένη επιγραφή: ΝΗΦΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΑΙ ΚΤΗΤΩΡ.
Μέσα η ατμόσφαιρα είναι υποβλητική: λίγα κεριά και μερικές χλωμές λάμπες στα πολυκάνδηλα φωτίζουν τις τοιχογραφίες και τα ψηφιδωτά. Η αμφίεση του λειτουργού Βυζαντινή. Οι ύμνοι που ψάλλουμε γράφτηκαν εκείνα τα χρόνια, η μουσική μας πάει κι αυτή αιώνες πίσω. Η ίδια Θεία Λειτουργία που γινόταν τότε εξακολουθεί να τελείται και τώρα. Την παρακολουθούν καμιά τριανταριά άνθρωποι και οι μισοσκότεινες μορφές των αγίων στους τοίχους, και είμαι σίγουρος ότι από το συνηθισμένο του κάθισμα στο Βήμα αθέατος ο πατήρ Κωνσταντίνος σιγοψάλλει το αγαπημένο του χερουβικό του τρίτου ήχου που επιλέξαμε γι’ απόψε. Μετά τα μεσάνυχτα το ταξίδι στον χρόνο ολοκληρώνεται, επιστρέφουμε στο σήμερα.
‘Εστιάτωρ’ του ευχαριστιακού δείπνου ήταν χθες βράδυ ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Του χρωστούμε πολλά. Ας αναλογισθούμε μόνο ότι εδώ και δεκαέξι αιώνες τη δική του μυσταγωγία συνήθως επιτελούμε, μνημονεύοντας κάθε φορά το όνομά του στην απόλυση. Ας τον ευχαριστούμε για την προσφορά του αυτή, που με τις πρεσβείες του δεν θα παύσει να μας τρέφει όσο ζούμε, και μέχρι τη συντέλεια των αιώνων.
Όποιος θελήσει να ταξιδέψει κάποια στιγμή στον χρόνο, δεν έχει παρά να επισκεφθεί για μια αγρυπνία, έναν εσπερινό, ένα Μεγάλο Απόδειπνο, τους Αγίους Αποστόλους. Ή κάποια άλλη από τις πολλές παρόμοιες ‘χρονομηχανές’ της πόλης μας.
2 σχόλια:
ΜΠΡΑΒΟ!!!!
Καιρό έχω να σχολιάσω γιατρέ, αλλά το ταξίδι πίσω στο χρόνο μέσα από τις βυζαντινές εκκλησιές της πόλης μας είναι μαγευτικό και τούτο το σημείωμα αληθινά εμπνευσμένο, όπως τα περισσότερα άλλωστε. Να είσαι καλά να μας ταξιδεύεις!!!
Φυλίτσα
Δημοσίευση σχολίου