Γλωσσομπέρδεμα

Η είδηση, από τη σημερινή Καθημερινή, έχει την δική της αξιοπρόσεκτη πλευρά:

  "Αίτημα λήψης ασφαλιστικών μέτρων υπέβαλε ο υφυπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Γεράσιμος Γιακουμάτος στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, κατά επιχείρησης στην περιοχή της Ακρόπολης που πωλούσε το εμφιαλωμένο νερό προς τρία ευρώ (στη συσκευασία του ενός λίτρου), για πιθανή παράβαση του άρθρου 2 του ν. 3959/2011.
      Υπενθυμίζεται ότι στις αρμοδιότητες της Επιτροπής είναι η λήψη ασφαλιστικών μέτρων, όταν πιθανολογείται παράβαση των άρθρων 1, 2 και 11 ν. 3959/11. δηλαδή ο νόμος απαγορεύει την καταχρηστική εκμετάλλευση από μία ή περισσότερες επιχειρήσεις με δεσπόζουσα θέση στο σύνολο ή μέρος της αγοράς της Ελληνικής Επικράτειας και απαγορεύει όλες οι συμφωνίες και εναρμονισμένες πρακτικές μεταξύ επιχειρήσεων και όλες οι αποφάσεις ενώσεων επιχειρήσεων, οι οποίες έχουν ως αντικείμενο ή ως αποτέλεσμα την παρεμπόδιση, τον περιορισμό ή τη νόθευση του ανταγωνισμού στην Ελληνική Επικράτεια, και ιδίως εκείνες οι οποίες συνίστανται στον άμεσο ή έμμεσο καθορισμό των τιμών αγοράς ή πώλησης ή άλλων όρων συναλλαγής."

     Δεν αναφέρομαι βέβαια στην ενέργεια του υπουργού, που ελπίζω να ενεργήσει ως ανασταλτικός παράγων για παρόμοιες πρακτικές αισχροκέρδειας και εκμετάλλευσης των διψασμένων τουριστών (αν και θα περίμενα να την κλείσει αμέσως την επιχείρηση και όχι να την παραπέμψει). Το αξιοπρόσεκτο είναι η δεύτερη παράγραφος, που μου θύμισε έναν παλαιό φιλόλογό μας: κάθε φορά που παρέδιδε Θουκυδίδη, δεν παρέλειπε να αναφωνεί: "Τι μακροπερίοδος λόγος!". Έτσι κι εδώ. Χρειαζόμαστε συντακτική ανάλυση, με καταγραφή των υπαρχόντων λαθών, μήπως και καταλάβουμε τι ακριβώς θέλει να πει ο του νόμου ποιητής.