Ξεχαστήκαμε; Ας είναι καλά οι γιορτές, που συνοδεύονται από οικογενειακές και άλλες συνάξεις, αλλά και επισκέψεις φίλων από την αλλοδαπή, για να αλλάξουμε παραστάσεις για λίγο. Ξαναπιάνουμε τις ειδήσεις: καράβια χάθηκαν, εκατοντάδες παιδιά πνίγηκαν, πολεμικές ασκήσεις στην κοντινή μας Ουκρανία, πυροτεχνήματα καίνε ανθρώπους και πολιτικά κόμματα εν όψει και των εκλογών, ο ΠΑΟΚ έχασε χθες το κύπελλο, αλλά το μάτι μου σταματάει σε μια συνέντευξη του υπουργού υγείας όπου μεταξύ άλλων διαβάζω: «Στο κομμάτι των ασθενών, θα τυπώνει η ΗΔΙΚΑ [η εταιρεία που διαχειρίζεται το πρόγραμμα της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης] μέσα στις επόμενες ημέρες, όπως θα δίνει τη συνταγή ο γιατρός, όλα τα φάρμακα με την εμπορική τους ονομασία της θεραπευτικής ισοδύναμης κατηγορίας που θα είναι στην ασφαλιστική τιμή και παρακάτω και θα λέει: αν πάρεις αυτά τα φάρμακα, δεν θα πληρώνεις από την τσέπη σου ή θα πληρώνεις λιγότερο από πριν. Αν βγεις από αυτά, θα τα πληρώνεις ακριβά».
Λοιπόν, εξυπνάδες έχουμε ακούσει πολλές, αλλά σαν κι αυτή; Για να πάρουμε ένα μόνο πρόχειρο παράδειγμα, το φάρμακο κλαριθρομυκίνη (πρωτότυπο: Klaricid) κυκλοφορεί με 46 διαφορετικές εμπορικές ονομασίες (γενόσημα) και με αντίστοιχα διαφορετικές τιμές. Σε κάθε μου συνταγή με κλαριθρομυκίνη θα τυπώνονται όλες αυτές; Και πού θα ξέρει ο άρρωστος τι να προτιμήσει; Ρύζι αγοράζει ή μακαρόνια; Τι διλήμματα είναι αυτά που βάζουμε στους ανθρώπους στην ώρα της ανάγκης τους; Και μήπως θα πρέπει να ζητήσω από το υπουργείο και επίδομα επιπλέον χαρτιού για τον εκτυπωτή μου για να ικανοποιήσω τις ορέξεις--συγγνώμη, εμπνεύσεις ήθελα να πω, του καθενός; Είμαστε στα καλά μας ή θα πρέπει να αρχίσουμε να αναζητούμε ψυχοφάρμακα; Γενόσημα βέβαια, για να μη μας κοστίσει και πολύ ακριβά η ομαδική παράκρουση που επισήμως επιβάλλεται στη χώρα.
1 σχόλιο:
Βασικά, κάθε κυβέρνηση, σε κάθε εποχή και σε κάθε χώρα, ήθελε πάντα να ελέγξει το ανεξέλεγκτο: την Ιατρική! Από τον καιρό του Χαμουραμπί στη Μεσοποταμία, κάπου 2000 χρόνια π.Χ., η ίδια ιστορία. Κανένας δεν κατάφερε μέχρι τώρα τίποτα! Και δεν μπορώ να πιστέψω πως θα τα καταφέρει κανείς ποτέ, ειδικά στη χώρα μας...
Δημοσίευση σχολίου