Κέρασμα

Εόρτιος ημέρα η σημερινή, ευχαριστώ προκαταβολικά για τις ευχές σας, και αντί για λικέρ και σοκολατάκι παραθέτω ένα νόστιμο σχόλιο αναγνώστη από την ηλεκτρονική Καθημερινή σε χθεσινό άρθρο για τις τριτοβάθμιες σχολές ανά την Ελλάδα και τη λογική της εγκατάστασής τους:

‘Με την ευκαιρία να τονίσω ότι το χωριό μου, το Μικρομέρι του νομού Μαραβυτινίας, δικαιούται να υποδεχθεί πανεπιστημιακή και πολυτεχνική σχολή. Εχει 652 κατοίκους, 18 ενοικιαζόμενα δωμάτια (που μπορεί να γίνουν 80-90), 3 ταβέρνες και 2 σουβλατζίδικα, και 1200 γιδοπρόβατα. Εχει όμως και ιστορική παράδοση, που πρέπει επιτέλους ν’ αναγνωρισθεί. Στο χωριό αυτό, επί κλεφτουριάς, συνήθιζαν οι κλέφτες να ψήνουν αρνί με τον γνωστό κλέφτικο τρόπο (παραχωμένο στο χώμα με κληματόφυλλα). Δεν πρέπει λοιπόν να ιδρυθεί σχολή τεχνολογίας τροφίμων; Επίσης, οι κάτοικοι τιμούν την αρχιτεκτονική παράδοσι του Μικρομερίου, γι’ αυτό και έχουν κτίσει μόλις 32 αυθαίρετα. Δεν πρέπει να γίνει αρχιτεκτονική σχολή; Μετά, στο καφενείο όλοι ομιλούν για πολιτική και σχεδιάζουν το μέλλον της Ελλάδος. Δεν πρέπει να γίνει σχολή πολιτικών επιστημών; Το βενζινάδικο στην άκρη του χωριού νοθεύει την βενζίνη, αι δε ταβέρνες το κρασί. Δεν θα πρέπει να γίνει λοιπόν σχολή χημείας, αφού οι λεβέντες Μικρομερίτες έχουν τέτοια έφεσι στην χημεία; Μετά, ένας Μικρομερίτης, την 10ετία του 1920, είχε γίνει καπετάνιος σε καράβι στην γραμμή Πειραιάς-Αλεξάνδρεια. Δεν θα πρέπει, τιμής ένεκεν, να γίνει σχολή εμποροπλοιάρχων στο χωριό; Θέλω να ειπώ, το χωριό μας είναι ηρωικό, τηρεί παραδόσεις, τιμά το ελληνικό όνομα, σε αντίθεσι με πολλά άλλα υποδεέστερα μέρη. Κι όμως αυτά έχουν πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ, εμείς όχι. Δεν είναι αδικία αυτό;’    [Σχολίασε ο Ν. Πειρουνάκης]