Πρώτη κανονική εργάσιμη του νέου χρόνου σήμερα, και το μενού είχε λίγο απ’ όλα:
- Μια γηραιά δασκάλα μου έφερε ένα σετ τομογραφίες. Όχι αξονικές ή μαγνητικές, αλλά από τις άλλες, τις πρωτότυπες, που χρησιμοποιούσε μέχρι πριν τριάντα χρόνια η ιατρική σε μια προσπάθεια να δει λίγο βαθύτερα στο ανθρώπινο σώμα. Ξεπερασμένες πλέον χωρίς επιστροφή, αποτελούν μουσειακό είδος στην ιστορία της μακροχρόνιας μάχης της διάγνωσης.
- Ένας παππούς σχεδόν εκατό χρονών που δεν είχε πάει ποτέ στο γιατρό ήρθε με δύσπνοια. Σε τέτοια ηλικία τα δυο λίτρα υγρό που περιβάλλουν τον πνεύμονά του δεν είναι ιδιαίτερα ευοίωνα. Το εργαστήριο θα μας το δείξει.
- Ηθοποιός σημαίνει... βήχας, κάτι βέβαια που δεν το θέλεις όταν μιλάς και τραγουδάς επί σκηνής. Ζητείται θεραπεία το συντομότερο. Φωνητική ανάπαυση ίσως; Θεραπεία ζήτησε, όχι καταδίκη!
- Ένας όζος στον πνεύμονα δεν είναι καλό σημάδι σε μια καπνίστρια, ιδίως όταν δεν υπήρχε πριν τρία χρόνια. Η αφαίρεση είναι ο καλύτερος τρόπος να φύγει και το άγχος και η ρίζα του. Μαζί με το τσιγάρο.
- Μια παλιά μου ασθενής έχει τα ίδια συμπτώματα της ίωσης που πέρασα κι εγώ πρόσφατα. Η προσωπική εμπειρία μου επιτρέπει να της δώσω συμβουλές και πρόγνωση εκ του ασφαλούς (ελπίζω). Πόσο καλό μας κάνει να αρρωσταίνουμε, πότε-πότε...
Και μερικά ακόμη απλούστερα προβλήματα, μαζί με μια παραπομπή για βρογχοσκόπηση, και βλέπουμε. Τέλος των αργιών, εργασία τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου