Το προχθεσινό κύριο άρθρο της ‘Καθημερινής’ με τίτλο ‘Το ψέμα και η αλήθεια’ καταλήγει ως εξής: «Οι επόμενες εβδομάδες θα είναι κρίσιμες και θα δείξουν κατά πόσον η κυβερνητική πλειοψηφία θα αντέξει. Για να συμβεί αυτό είναι πάντως ανάγκη τόσο ο πρωθυπουργός όσο και κάθε άλλος κυβερνητικός αξιωματούχος να μιλήσουν πολύ καθαρά στον λαό και να του εξηγήσουν τι διακυβεύεται, ποιο είναι το ψέμα και ποια η αλήθεια».
Πολύ σωστά. Υπάρχει όμως ένα μικρό πρόβλημα. Ας υποθέσουμε ότι ένα πρωί έβγαιναν οι πολιτικοί (όποιου χρώματος και κόμματος, μαζί ή χώρια) και έλεγαν την αλήθεια, ολόκληρη την αλήθεια, και μόνο την αλήθεια, χωρίς να προσθέσουν ή να αποκρύψουν κάτι (όπως ορκίζονται στα αμερικανικά δικαστήρια). Ποιοί και πόσοι θα αποδέχονταν την πραγματικότητα και θα τους πίστευαν (με την έννοια της εμπιστοσύνης); Βλέπετε, αν επί τόσα χρόνια φωνάζεις «Λύκος στα πρόβατα!» (ή ό,τι άλλο) και αποδεικνύεσαι ψεύτης, πόσοι θα σε πιστέψουν όταν αποφασίσεις να αλλάξεις βιολί και να πεις τα πράγματα με το όνομά τους; Το 2009 ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής αποφάσισε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης να μιλήσει ειλικρινά. Ο αντίλογος (αν δεν τον θυμάστε): «Λεφτά υπάρχουν!». Ποιος έγινε πιο πιστευτός;
Τελικά, δεν ξέρω αν η αλήθεια γράφει ιστορία. Οπωσδήποτε όμως τα συσσωρευμένα ψέματα στοιχειοθετούν πολύ καλή μυθολογία.
Πολύ σωστά. Υπάρχει όμως ένα μικρό πρόβλημα. Ας υποθέσουμε ότι ένα πρωί έβγαιναν οι πολιτικοί (όποιου χρώματος και κόμματος, μαζί ή χώρια) και έλεγαν την αλήθεια, ολόκληρη την αλήθεια, και μόνο την αλήθεια, χωρίς να προσθέσουν ή να αποκρύψουν κάτι (όπως ορκίζονται στα αμερικανικά δικαστήρια). Ποιοί και πόσοι θα αποδέχονταν την πραγματικότητα και θα τους πίστευαν (με την έννοια της εμπιστοσύνης); Βλέπετε, αν επί τόσα χρόνια φωνάζεις «Λύκος στα πρόβατα!» (ή ό,τι άλλο) και αποδεικνύεσαι ψεύτης, πόσοι θα σε πιστέψουν όταν αποφασίσεις να αλλάξεις βιολί και να πεις τα πράγματα με το όνομά τους; Το 2009 ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής αποφάσισε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης να μιλήσει ειλικρινά. Ο αντίλογος (αν δεν τον θυμάστε): «Λεφτά υπάρχουν!». Ποιος έγινε πιο πιστευτός;
Τελικά, δεν ξέρω αν η αλήθεια γράφει ιστορία. Οπωσδήποτε όμως τα συσσωρευμένα ψέματα στοιχειοθετούν πολύ καλή μυθολογία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου