Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010
Κοινωνικές εκδηλώσεις
Η ‘κοινωνία’ ήταν μια από τα βασικές εκδηλώσεις ζωής της πρώτης Χριστιανικής εκκλησίας στα Ιεροσόλυμα, όπως λιτά μας την περιγράφουν οι Πράξεις. Η σύναξη αδελφών ‘επί το αυτό’, που συνδυαζόταν με την κλάση του άρτου, την διδαχή των Αποστόλων και τις προσευχές, ήταν ‘εκ των ουκ άνευ’ για τους πιστούς. Γεύση μιας τέτοιας κοινωνίας, με αφορμή ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας μιας αγαπητής μας αδελφής, μας έδωσε η χθεσινή αγρυπνία στον Άγ. Κωνσταντίνο. ‘Εμνήσθημεν ημερών αρχαίων’ από την όλη ατμόσφαιρα, τους γνωστούς και λιγότερο γνωστούς παρισταμένους, το κατανυκτικό ύφος της ακολουθίας. Θυμηθήκαμε και τους λοιπούς ασθενείς, αλλά και κάποιους που έχουν φύγει από κοντά μας και που πιστεύουμε ότι παρευρίσκονταν αοράτως, σε μια άλλη διάσταση. Μια πραγματική ανάσα ελπίδας, τόσο για κείνους, όσο και για μας τους ‘περιλειπομένους’. Την χρειαζόμασταν.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Όπου και να ψάξεις εκτός Εκκλησίας, αγαπητέ μου Αντώνη , νομίζω πως δεν πρόκειται να βρεις «κοινωνία προσώπων» . Αυτό , δηλαδή , που βίωσες και θαύμασες στην κατανυκτική σας αγρυπνία .
Δυστυχώς , στις ημέρες μας , οι πάντες μιλάνε μονάχα για «ατομικά δικαιώματα» . Ούτε καν για «ατομικές υποχρεώσεις» . Παντού προβάλλεται ως υπέρτατη αξία το άτομο . Ένα άτομο που δεν συναντιέται με κανέναν και πουθενά . Που το δυσκολεύομε κιόλας να συναντηθεί με τον απέναντι , μη τυχόν και μετατραπεί ξαφνικά σε πρόσωπο και το χάσομε έτσι από υποτακτικό .
Ελπίζω στο έλεος του Κυρίου μας να μας έχει πάντοτε πρόσωπα και μάλιστα σε μια διαρκή σχέση κοινωνίας , σαν κι αυτή που ζήσατε στον Άγιο Κωνσταντίνο .
ΦΩΤΗΣ
Μεγάλη η ευλογία από τέτοιες ευκαιρίες και για τους πάσχοντες υπέρ ων τελούνται και για τους προσευχομένους.
Δημοσίευση σχολίου