Χαμηλή νέφωση

Πριν μερικές μέρες. Ορίζοντας κλειστός. Ουρανός μουντός. Συνεχές ψιλόβροχο. Οι υαλοκαθαριστήρες δεν σταματούν. Όχι το Πάικο και το Μπέλες, αλλά ούτε ο λόφος του Αϊ-Γιώργη δεν φαίνεται. Τα γύρω χωράφια, φρεσκοπράσινα, δέχονται τη ζωογόνα βροχή αδιαμαρτύρητα, με βουβή ευγνωμοσύνη. Τα δέντρα, τα περισσότερα μοναχικά, υψώνουν τους γυμνούς σκελετούς τους στο γκρίζο του ουρανού. Τα υπόλοιπα στέκουν σιωπηλά με τα χαλκόχρωμα φύλλα τους, περιμένοντας την εναλλαγή των εποχών για να ντυθούν ξανά με τα καλά τους. Χειμώνας. Όμορφος; Όσο και οι άλλες εποχές. Με τον δικό του τρόπο. Χρήσιμος; Θέλει και ρώτημα; Χωρίς αυτόν, η άνοιξη, το καλοκαίρι, το φθινόπωρο, θα ήταν όλα... απέραντος χειμώνας.

Σημ. Πριν με εγκαλέσει κανένας ακριβολόγος, διευκρινίζω ότι οι φωτογραφίες (καθεμιά από άλλο τόπο και χρόνο) έχουν ως μόνο κοινό χαρακτηριστικό τον χειμώνα (σίγουρα δεν είναι ούτε Πάικο, ούτε Μπέλες, ούτε λόφος του Αϊ-Γιώργη...).