Κρίσεις και μέτρα

Οι κάθε είδους κρίσεις αναδεικνύουν τα χειρότερα και τα καλύτερα σε ανθρώπους και συστήματα, αλλά γίνονται και αφορμή για βελτιώσεις. Έτσι, παράλληλα με την αναζήτηση πανάκριβων δανεικών από το εξωτερικό, γιατί να μη δώσει το κράτος τη δυνατότητα στους πολίτες του να κάνουν δωρεές στο Δημόσιο, που θα εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημά τους; Δεν ξέρω πόσοι θα μπορούσαν να συνεισφέρουν σε τέτοιες προαιρετικές προσπάθειες, αλλά ίσως να μην ήταν και λίγοι.

Ακόμη, γιατί να μην εισαχθούν εναλλακτικοί τρόποι πληρωμής του φόρου εισοδήματος; Όπως π.χ. η μηνιαία προκαταβολή ‘έναντι’ και η εκκαθάρισή της στο τέλος του έτους. Έτσι, αντί να είναι κανείς αναγκασμένος να καταβάλλει εφάπαξ κάποιες χιλιάδες ευρώ, να μπορεί να δίνει μερικές εκατοντάδες κάθε μήνα και να εξοφλεί τη διαφορά τον επόμενο χρόνο. Κάτι τέτοιο θα πρόσθετε ρευστό στα ταμεία και θα διευκόλυνε την λειτουργία του κράτους, αλλά και τους πολίτες, ιδίως αν συνδυαζόταν με κάποια μικρή έκπτωση (όπως εκείνη για υποβολή δηλώσεων μέσω Διαδικτύου). Πρόκειται για κάτι αντίστοιχο με την παρακράτηση του φόρου από τους μισθωτούς και συνταξιούχους ή την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών στα ταμεία. Λίγη σκέψη, ευελιξία και καλή διάθεση χρειάζεται.

[Απεστάλη στο ΒΗΜΑ]