Σε χρόνο ανύποπτο

Νομίζω ότι ο Μαρκ Τουαίν ήταν εκείνος που είπε ότι είναι δύσκολο να κάνεις προβλέψεις, ιδίως για το μέλλον. Έτσι δεν θα επιχειρήσω προγνωστικά για την κρίση που ήδη βράζει στο χρηματοπιστωτικό καζάνι της μεγαλύτερης (;) οικονομίας του πλανήτη. Όμως άθελά μου σκέφτομαι ότι πριν από δυο χιλιάδες χρόνια ο συγγραφέας της Αποκάλυψης Ευαγγελιστής και Θεολόγος Ιωάννης έγραψε μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα, περιγράφοντας την καταστροφή της μεγάλης Βαβυλώνος: ‘Οι έμποροι τούτων, οι πλουτήσαντες απ’ αυτής, από μακρόθεν στήσονται… κλαίοντες και πενθούντες, λέγοντες: ουαί ουαί, η πόλις η μεγάλη… ότι μιά ώρα ηρημώθη ο τοσούτος πλούτος’ (Αποκ. 18:16). Σαν γνωστό δεν ακούγεται αυτό το τελευταίο; Θα μπορούσε κανείς να προβλέψει πριν μερικούς μήνες την κατάρρευση κυριολεκτικά σε μια νύχτα των Αμερικανικών τραπεζικών ‘κολοσσών’ που πληροφορηθήκαμε τις τελευταίες μέρες; Όσο κι αν η ερμηνεία των συμβόλων της Αποκάλυψης δεν είναι απλή υπόθεση ούτε μπορεί πάντα να γίνει με βάση ορατά σχήματα και καταστάσεις, η ‘μία ώρα που ερημώνει τόσον πλούτο’ είναι τόσο κοντά στην τρέχουσα πραγματικότητα που τουλάχιστον σε βάζει σε σκέψεις. Και η πιο απλή είναι ότι ο πλούτος είναι τόσο ‘άδηλος’ που δεν μπορείς να πατάς επάνω του με κανενός είδους σιγουριά. Ακόμη πιο παλιά ο Προφήτης Δαβίδ συμβούλευε ότι ‘πλούτος εάν ρέη, μη προστίθεσθε καρδίαν’ (Ψαλμός 61:10). Λες αυτοί οι τόσο αρχαίοι, που δεν είχαν σπουδάσει στο London School of Economics και δεν έπαιζαν στη Wall Street και τη Σοφοκλέους, να ήξεραν κάτι που αγνοούμε εμείς οι υπόλοιποι;