Παρασκήνιο

Τις μέρες αυτές έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση το προωθούμενο νομοσχέδιο για τον γάμο ομοφυλοφίλων [ΕΔΩ]. Σε κάποιο σχόλιο διάβασα τα εξής ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα:  «Η προβολή του γάμου ομόφυλων ξεκίνησε μετά την αναγγελία μνημονίου του 46ου προέδρου των ΗΠΑ Τζό Μπάϊντεν στις 04-02-2021 στο οποίο οι ΗΠΑ αυτοανακηρύχθηκαν σε προστάτιδα δύναμη των ΛΟΑΤΚΙ+ σε όλο τον κόσμο, και προειδοποιούσαν τα κράτη που δεν λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα νομοθετικής προστασίας με κυρώσεις. Πιθανώς ο φόβος κυρώσεων αφ’ ενός, και αφ’ ετέρου το σύνδρομο του «καλού μαθητή» των ΗΠΑ και των παγκοσμιοποιητών, οδηγεί την εσπευσμένη θεσμοθέτηση γάμου ομόφυλων από τον σημερινό μας πρωθυπουργό».

     Αναζήτησα και βρήκα το σχετικό μνημόνιο με την υπογραφή του προέδρου [ΕΔΩ], που έχει τον τίτλο ‘Προάγοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα λεσβιών, ομοφυλοφίλων, αμφιφυλοφίλων, διεμφυλικών και queer ατόμων ανά τον κόσμο’. Παραθέτω 2-3 σημεία, αρκετά για να δούμε περί τίνος πρόκειται:

     «[…] Οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται στην πρωτοπορία του αγώνα αυτού [για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ] […] Πολιτική των ΗΠΑ θα είναι να επιδιώξουν να θέσουν τέλος στη βία και τις διακρίσεις με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα ή έκφραση φύλου ή τα χαρακτηριστικά φύλου, και να ηγηθούν με τη δύναμη του παραδείγματός τους στην προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων ανά τον κόσμο. Με το μνημόνιο αυτό εντέλλομαι όλες τις υπηρεσίες που λειτουργούν στο εξωτερικό να διασφαλίσουν ότι η διπλωματία και η ξένη βοήθεια των ΗΠΑ προάγει και προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων». Ακολουθούν επιμέρους σημεία, από τα οποία πιο χαρακτηριστικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα από το αρ. 4: «Όταν ξένες κυβερνήσεις προσπαθούν να περιορίσουν τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων ή δεν εφαρμόζουν νομικά μέτρα προστασίας, συμβάλλοντας έτσι σε ένα κλίμα μη ανοχής, οι υπηρεσίες που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό θα εξετάζουν κατάλληλες αντιδράσεις, που θα περιλαμβάνουν το πλήρες εύρος διπλωματικών και βοηθητικών εργαλείων, και όπου χρειάζεται, οικονομικές κυρώσεις, περιορισμούς βίζας και άλλες δράσεις».  

     Μετά από αυτά, αντιλαμβάνεται κανείς το βασικό κίνητρο της κυβέρνησης για την προώθηση του επίμαχου νομοσχεδίου. Κύριος οίδε τι είδους ‘δράσεις’ έχουν ασκηθεί ή απειλείται να ασκηθούν προκειμένου να επιτευχθεί το αποτέλεσμα που επιδιώκουν οι υπερατλαντικοί ‘ξύμμαχοι’. Να υποθέσουμε ότι η έκδοση ευνοϊκής απόφασης για την πώληση των αεροσκαφών F-35 τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή είναι άσχετη με το θέμα αυτό; Αλλά μάλλον αποτελεί απλή σύμπτωση. Από αυτές που ονομάζουμε σατανικές. Εν προκειμένω, στην κυριολεξία.