Δαιμονισμός

Στην ευαγγελική διήγηση για τον δαιμονισμένο νέο που έφερε ο πατέρας του στον Κύριο διαβάζουμε ότι το δαιμόνιο «πολλάκις αὐτὸν καὶ εἰς πῦρ ἔβαλε καὶ εἰς ὕδατα, ἵνα ἀπολέσῃ αὐτόν» [Μαρκ. 9:22], τον οδηγούσε δηλ. σε αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, ενώ ο άλλος δαιμονιζόμενος στη χώρα των Γαδαρηνών «ἦν κράζων καὶ κατακόπτων ἑαυτὸν λίθοις» [Μαρκ. 5:5].

     Γιατί τα θυμόμαστε αυτά; Πρόσφατα διαβάσαμε για μικρό παιδί στην Αμερική που αυτοαπαγχονίσθηκε προσπαθώντας να εφαρμόσει αυτά που ζητούσε το διαβόητο διαδικτυακό ‘παιχνίδι’ ‘Blackout Challenge’. Εξάλλου ακούσαμε σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή οδηγό ταξί να περιγράφει πώς του έτυχε έφηβοι να πετάγονται στον δρόμο μπροστά από τα αυτοκίνητα, ενώ κάποιος άλλος τους βιντεοσκοπούσε, για να ανεβάσουν στη συνέχεια τον ‘άθλο’ τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Συνδυάζοντας τα παραπάνω, θα έχουμε άδικο να σκεφθούμε ότι τέτοια περιστατικά αποτελούν καταφανείς εκδηλώσεις δαιμονισμού;