Ημέρα του Αγέννητου Παιδιού

Η Εκκλησία της Ελλάδος καθιέρωσε με απόφασή της την Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα ως ημέρα αφιερωμένη στην προστασία της ζωής του Αγέννητου Παιδιού. Και ο ‘προοδευτικός’ τύπος (βλέπε Εφημερίδα Συντακτών) έσπευσε να μιλήσει για ‘ιερό σκοταδισμό στις αμβλώσεις’, για ‘μία ακόμη κίνηση εναρμονισμένη πλήρως με τα πρότυπα της σύγχρονης ακροδεξιάς που αναδύεται τα τελευταία χρόνια παγκοσμίως’. Δεν ωφελεί βέβαια να επιχειρηματολογήσει κανείς απέναντι σε ανθρώπους που βαφτίζουν ό,τι δεν συμφωνεί με την δική τους ιδεοληψία ως ‘Μεσαίωνα’ και ‘ακροδεξιά’: δόγμα τους είναι το «ου με πείσεις καν με πείσης». Ας σημειώσω μόνο ότι αν ως γιατρός δώσω σε έγκυο γυναίκα ένα φάρμακο που βλάπτει το έμβρυο θα είμαι υπόδικος για σοβαρό ιατρικό παράπτωμα (malpractice). Αν το κυοφορούμενο δεν είναι ανθρώπινη ζωή, τότε τι ακριβώς έβλαψα;  Και γιατί σε κάθε ακτινολογικό εργαστήριο υπάρχουν πινακίδες που προειδοποιούν τις έγκυες γυναίκες για τον κίνδυνο της ακτινοβολίας;  Δυστυχώς ο ‘προοδευτισμός’ μας φτάνει μέχρι το δικαίωμα του «έτσι θέλω»: εγώ διαχειρίζομαι το σώμα μου, κι αν αποφασίζω να καταστρέφω άλλες ζωές κατά βούλησιν, τότε κάνω ό,τι μπορώ για να αποποιηθώ τις ηθικές ευθύνες και τα αισθήματα ενοχής που δημιουργούν οι πράξεις μου. Και βέβαια αυτά δεν εξαλείφονται απλώς επειδή το επιτρέπει ένας νόμος.