Από τις πρώτες εξαγγελίες της κυβέρνησης ήταν η άμεση εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου («Αμήν, Παναΐα μου!» θα έλεγε ένας ηλικιωμένος Κύπριος φίλος, μακαρίτης πλέον). Ακολούθησε η πρόταση για ενοποίηση του Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου με το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας, που όμως συναντά την αντίδραση των καθηγητών της Αρχιτεκτονικής (η μόνη σχολή που στεγάζεται ακόμη στο κλασικό και πολύπαθο κτίριο) διότι θα πρέπει να μετακινηθούν σε άλλη περιοχή, κοινώς να ξεβολευτούν. Συνδυάζοντας τα δυο θέματα ανέσυρα από την κασέλα της μνήμης μια ξεχασμένη ιστορία.
Πριν μερικές δεκαετίες (τότε που ακόμη ήταν συνηθισμένο και ανεκτό το κάπνισμα στα νοσοκομεία...) στην κλινική όπου ειδικευόμουν είχε τεθεί το θέμα να χωρίσουν τα γραφεία των καπνιζόντων από εκείνα των μη καπνιστών συναδέλφων. Υπήρχαν δυο χώροι, ο ένας ακριβώς δίπλα στον άλλο, παρομοίων διαστάσεων και προδιαγραφών, που μπορούσαν κάλλιστα να εξυπηρετήσουν το αίτημα. Αντέδρασαν ωστόσο 1-2 γιατροί διότι θα έπρεπε (λόγω της συνήθειάς τους) να μετακινηθούν από το ένα γραφείο στο άλλο, πέντε μέτρα και μία πόρτα πιο πέρα. Έτσι η απλή αυτή και τόσο λογική κίνηση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ λόγω της αδιαλλαξίας δυο ανθρώπων.
Διαχρονικό το συμπέρασμα: Εδώ είναι Ελλάδα, κύριοι, όχι μπανανία. Ακούς εκεί να αποφασίζει το κράτος για το πού θα στεγάσει τους υπαλλήλους του!
1 σχόλιο:
Ακριβώς επειδή δεν υπάρχει κράτος. Ποτέ δεν υπήρχε και αυτό που προσπαθεί να υπάρξει δεν είναι αποδεκτό, κατ' αρχάς ορθά. Έχει και τα καλά του. Στον Ελληνισμό υπάρχει μνήμη αυτοκρατορίας. Καλά κάνουμε που δεν προσαρμοζόμαστε στα δυτικά πρότυπα αλλά χωρίς να παίρνουνε και αφομοιώνουμε τα καλά της Εσπερίας. Δεν είναι όλα άσχημα. Τα μεταπράτουμε όμως ως κακέκτυπα.
Δημοσίευση σχολίου