Μια από τις πιο σαφείς ερμηνείες του όρου και του φαινομένου "δημόσιος υπάλληλος" (με εισαγωγικά, για να ξεχωρίζουμε τους γνήσιους και άξιους Δ.Υ.) που έχουν δει το φως κατά καιρούς, και μάλιστα στις ημέρες μας, με αφορμή την πολύχρωμη και... εύοσμη (ευτυχώς οι φωτογραφίες δεν αναπαράγουν και τη μπόχα) απεργία του προσωπικού καθαριότητος, δίνει η Λίνα Γιάνναρου στο χθεσινό άρθρο της στην Καθημερινή, από το οποίο αντιγράφω τα ακόλουθα:
«Υπάρχει μια μεγάλη κατηγορία εργαζομένων στον δημόσιο τομέα με πιο «ρευστές» ιδιότητες και αρμοδιότητες, οι οποίοι πράγματι αισθάνονται περισσότερο «δημόσιοι υπάλληλοι» από οτιδήποτε άλλο. Αυτοί χωρίζονται σε όσους μπορούν εν δυνάμει να καλύψουν διάφορα πόστα, είναι δηλαδή κρατικοί λειτουργοί, και σε όσους μπήκαν στο Δημόσιο και πλοηγούνται σε αυτό με την πρακτική των μεταθέσεων, μετατάξεων, αποσπάσεων.
Η τρέχουσα κρίση στον τομέα της καθαριότητας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε αυτή την παθογένεια. Οι δήμοι προσλαμβάνουν υπαλλήλους καθαριότητας –για να εργαστούν ως υπάλληλοι καθαριότητας–, οι οποίοι στη συνέχεια «εξαφανίζονται» σε άλλες διοικητικές θέσεις. Τη δουλειά τους καλούνται να κάνουν συμβασιούχοι που εύλογα θα ζητήσουν αργότερα να μονιμοποιηθούν εφόσον είναι αυτοί που καλύπτουν την πάγια ανάγκη των δήμων να έχουν καθαρούς δρόμους και άδειους κάδους».
Θα πρόσθετα ότι υπάρχει και το γνωστό και πάγιο πολιτικό τέχνασμα «Δεν είναι ικανός για τίποτε, βάλτε τον κάπου να παίρνει ένα μισθό». Και όταν σε προσλάβουν «για το τίποτε», τότε πιστεύεις ότι είσαι ικανός για οτιδήποτε, και έχεις μάλιστα και απαιτήσεις αν δεν αναγνωρίζονται οι ανύπαρκτες ικανότητές σου. Γι’ αυτό και όταν αρχίζει να γίνεται κουβέντα για αξιολόγηση στο δημόσιο εξανίστανται πρώτοι οι αρχιλουφαδόροι. Η παροιμία λέει ότι καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται, κι αυτός που έχει πραγματικές ικανότητες θα βρει τρόπο και τόπο να τις αξιοποιήσει είτε εντός είτε εκτός δημοσίου (και Ελλάδος). Όταν όμως πρόκειται να βγει στο φως η μακροχρόνια απραξία σου, τότε ο ορίζοντας σκουραίνει. Αλλά δεν φοβάσαι κι εσύ ο ανίκανος: άλλωστε ένα από τα bonus της δημόσιας θέσης σου είναι και το δικαίωμα να εκβιάζεις το κράτος και να ταλαιπωρείς ολόκληρη την κοινωνία.
3 σχόλια:
Δυστυχώς αληθινό!!!!
ΕΧΩΝ ΩΣ ΑΦΟΡΜΗΝ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΛΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΑΡΟΥ " ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΟΣ ...ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΓΑΣΤΟΥΝ ΩΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΟΣ - ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ <> ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ." ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΚΑΤΙ ΤΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟΝ,ΠΟΛΛΑ ΝΕΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΚΕΙΑΝ ΤΗΣ ΦΟΙΤΗΣΕΩΝ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΡΓΑΣΤΟΥΝ,ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΚΑΤΩΤΕΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ,ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΟΜΕΝΟ ΟΤΙ ΘΑ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΜΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ.ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝ ΤΑ ΝΕΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΠΕΙΔΗ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΝ ΤΩΝ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑΝ. Υ.Γ. ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΝΕΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΑΡΧΙΣΑΝ ΚΑΘΑΡΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΦΘΑΣΑΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ C.E.O.(ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ) ΣΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ. ΔΙΑΜΕΝΩ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ.
Κύριε Ευάγγελε, ευχαριστώ για το σχόλιό σας. Το πρόβλημα δεν είναι μ' αυτούς που εργάζονται και στη συνέχεια παίρνουν πτυχία και προοδεύουν. Το πρόβλημα είναι ότι προσλαμβάνονται άνθρωποι χωρίς προσόντα από τους δήμους για την καθαριότητα, και στη συνέχεια "μετακομίζουν" σε άλλες θέσεις για λόγους καθαρά πολιτικούς. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν κατηγορώ τους άξιους: αυτοί καλά κάνουν και βρίσκουν την τύχη τους είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό.
Δημοσίευση σχολίου