Απόδραση ήταν η πρώτη λέξη που μου ήλθε σαν ιδέα για τον τίτλο. Φυγή από την άθλια (με όλες τις σημασίες) επικαιρότητα, ανάβαση λίγο ψηλότερα, τοπογραφικά και μεταφορικά, προσπάθεια για ανάταση ψυχική. Μια παρέα παλαιών κατασκηνωτών αφήσαμε τον κάμπο και βρεθήκαμε πρωί-πρωί στης Ελαφίνας τα βουνά, σαν άλλοτε. Αρχίσαμε με Θεία Λειτουργία στην Αγία Παρασκευή και τρισάγιο για τους εκδημήσαντας φίλους, ομαδάρχες, πνευματικούς πατέρες και ευεργέτες της κατασκήνωσης. Ακολούθησε κοινό πρόγευμα, διάλογος, πορεία στο δάσος και γεύμα, όπου συνέβαλαν καθοριστικά οι αποφασισμένοι ‘ψήστες’ της συντροφιάς. Διαβάσαμε την επίκαιρη προσευχή του Πατριάρχη Γενναδίου ως μεσημβρινό ανάγνωσμα και μετά τη σχετική ανάπαυση ψάλαμε την Παράκληση στο προσευχητάρι. Με τις μπαταρίες φορτισμένες και με την ευχή να έχουμε παρόμοιες ευκαιρίες στο δύσκολο μέλλον που έρχεται, αναχωρήσαμε για την πόλη. Τελικά δεν χρειάζεται πολλά για να αναβαπτισθεί ο άνθρωπος... Δόξα τω Θεώ!
3 σχόλια:
Ax!!!!
Με πολύ πόνο το έχασα!!!!
Κι εγώ -αντίστοιχα- με λύπη διαπίστωσα ότι αντικειμενικά δεν γινόταν να πάω στο τριήμερο του Αθαμανίου..... ίσως του χρόνου, Θεού θέλοντος!
Μιλτιάδης
Σωστός τίτλος με μια υπέροχη ελληνική λέξη!
Δημοσίευση σχολίου