'Παις λουόμενος'

Παρακολουθώντας τις πρωινές τηλεμαχίες των πολιτικών θυμούμαι αόριστα ότι κάτι σχετικό είχε γράψει για την κατάστασή μας ο γερο-Αίσωπος, και το βρήκα [ΕΔΩ]. Ιδού ο μύθος, σε απλά ελληνικά:
    ‘Ένα παιδί έκανε μπάνιο σε έναν ποταμό, παρασύρθηκε απο το ρεύμα και κινδύνευε να πνιγεί. Τότε είδε κάποιον περαστικό στην όχθη, κι άρχισε να φωνάζει «Βοήθεια!» Ο περαστικός σάν είδε το παιδί, θύμωσε κι άρχισε να το κατηγορεί: «Βλάκα! ηλίθιε! Οι μεγαλύτεροι πάντα σας λέμε να μήν μπαίνετε στο ποτάμι όταν είστε μικρά, όταν δέν ξέρετε κολύμπι, να μή μπαίνετε εκεί που το ποτάμι είναι βαθύ, να μή μπαίνετε εκεί που έχει ρεύμα! Δέν ακούτε! Τόσοι άνθρωποι έχουν πνιγεί, και δέν βάζετε μυαλό!» Και το παιδί του απάντησε: «Σε παρακαλώ! Έλα, βοήθησέ με να μήν πνιγώ, κι ύστερα βρίσε με όσο θέλεις!»’
     Μετά από πέντε χρόνια κρίσης, κι ενώ πηγαίνουμε ως χώρα από το κακό στο χειρότερο, οι πολιτικοί μας επιμένουν να αναδιφούν την ιστορία, να επισημαίνουν τα σφάλματα και τις παραλείψεις των προηγουμένων και να επιμερίζουν τις ευθύνες για όσα έγιναν ή δεν έγιναν στην ώρα τους. Ενώ το ζητούμενο είναι να γλιτώσουμε πρώτα όλοι από τον πνιγμό. Κάτι τέτοιο μόνο με κάποιου είδους εθνική συνεννόηση και κοινή προσπάθεια μπορεί να επιτευχθεί, έστω και την εσχάτη ώρα. Όλες οι άλλες ‘λύσεις’ μόνο βαθύτερα στο τέλμα μπορούν να μας οδηγήσουν. 

[Δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή 28/3/2015]