Κυκλοφορεί κάθε τόσο στο διαδίκτυο ένα μήνυμα που μας συμβουλεύει πώς να επιβιώσουμε αν πάθουμε αιφνίδια καρδιακή προσβολή και είμαστε μόνοι, χωρίς να υπάρχει κανείς που να μας προσφέρει πρώτες βοήθειες. Η ‘συμβουλή’ είναι στα 10 δευτερόλεπτα που έχουμε στη διάθεσή μας πριν χάσουμε τις αισθήσεις μας να πάρουμε βαθιές ανάσες και να βήξουμε απανωτά, ελπίζοντας ότι με τον τρόπο αυτό κάνουμε ‘μαλάξεις’ στην καρδιά μας και συγχρόνως παίρνουμε και το πρόσθετο οξυγόνο που μας χρειάζεται.
Λίαν επιεικώς, η συμβουλή ‘κόβεται’ μετά πολλών επαίνων. Όταν παθαίνεις καρδιακή ανακοπή (γι’ αυτήν μιλάει το μήνυμα), ζήτημα είναι αν προλαβαίνεις να πεις ένα ‘Κύριε ελέησον’. Η απώλεια συνειδήσεως έρχεται τόσο γρήγορα που δεν μπορείς να σκεφτείς οποιαδήποτε οδηγία, πολύ περισσότερο να την εφαρμόσεις. Από εκεί και πέρα, τα πράγματα ακολουθούν τον φυσικό τους δρόμο, συνήθως προς τον άλλο κόσμο αν δεν υπάρχουν εκπαιδευμένοι διασώστες σε ακτίνα βολής. Συνεπώς, το πιο συνετό είναι να χρησιμοποιήσεις την όποια ανάσα έχεις για να φωνάξεις ‘ΒΟΗΘΕΙΑ!’, και όποιος σ’ ακούσει: είτε εκ των κάτω είτε μόνο εκ των Άνω. Όσο για τις διαδικτυακές αυτές συμβουλές, σταματήστε να τις στέλνετε δεξιά και αριστερά, μήπως και γλιτώσει και κανένας άνθρωπος που δεν θα τις διαβάσει.
2 σχόλια:
ΚΛύριε ελέησον!
Απόστολε, μη βιάζεσαι, σου ξεφεύγουν καλάθια--λαθάκια ήθελα να πω!!!
Δημοσίευση σχολίου