Όταν ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ ‘σκότωσε’ τον Σέρλοκ Χολμς στην ιστορία ‘Το τελικό πρόβλημα’ (τον έβαλε να πέφτει στον καταρράκτη Ράιχενμπαχ, στο Μάιρινγκεν της Ελβετίας, ενώ πάλευε με τον θανάσιμο αντίπαλό του, τον καθηγητή Μόριαρτι), οι αναγνώστες του περιοδικού ‘Στραντ’ όπου δημοσίευε τις περιπέτειές του διαμαρτυρήθηκαν τόσο, που σύντομα αναγκάσθηκε να τον επαναφέρει στη λογοτεχνική ζωή και την ενεργό δράση, στο ‘Άδειο Σπίτι’. Δεν ξέρω αν το έκανε επίτηδες για να προκαλέσει μια τέτοια αντίδραση, αλλά το αποτέλεσμα ήταν που μετρούσε.
Έχω διαβάσει όλες τις ιστορίες του Σέρλοκ Χολμς, έχω γράψει και σχετικό άρθρο για την εφαρμογή των μεθόδων του στην κλινική ιατρική (οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να το διαβάσουν ΕΔΩ), κι ας πούμε ότι ‘δανείστηκα’ την ιδέα του αυτή, που απέδωσε καρπούς. Ευχαριστώ λοιπόν για τα καλά τους λόγια όσους έκαναν τον κόπο να σχολιάσουν [μπορούν να συνεχίσουν...]. Κατά τον Διονύση Σαββόπουλο, «να μας έχει ο Θεός γερούς, πάντα ν’ ανταμώνουμε» και να ιστοδρομούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου