'Στην αναστάσιμη χαρά
φυτρώνουν μέσα μας φτερά
κι αντάμα ξεκινάμε
για κάποιες χώρες μακρινές
που κάποιες γνώριμες φωνές
μας προσκαλούν να πάμε.'
Μερικοί άνθρωποι έτυχαν της ιδιαίτερης πρόσκλησης να φύγουν για τις ‘μακρινές χώρες’ μέσα στην αναστάσιμη χαρά. Προχθές, τη νύχτα του Πάσχα, εξεδήμησε ο σεβαστός καθηγητής Στέργιος Σάκκος [ολόκληρη η εξόδιος ακολουθία ΕΔΩ]. Σήμερα αποχαιρετίσαμε, και πάλι με τις θριαμβικές καταβασίες του Αγ. Ιωάννη του Δαμασκηνού, τον συνηλικιώτη μας Λουκά, που αναχώρησε κι αυτός για τον ίδιο προορισμό. Καλή Ανάσταση και στους δύο.
1 σχόλιο:
Μακαρία η οδός...! Πόσο μου αρέσει αυτός ο αποχαιρετισμός! Και πόσο όμορφα και πειστικά ακούγεται όταν ψάλλεται τέτοιες γιορτινές, αναστάσιμες φωτεινές ημέρες!
Δημοσίευση σχολίου