Απολογισμός

Τα καλύτερα είχαν μείνει για το τέλος, θα μπορούσε να αναλογισθεί κανείς, ανατρέχοντας στα συμβάντα του έτους που κλείνει. Μια περίεργη (τουλάχιστον) προφυλάκιση ενός ηγουμένου που μπορεί να μη πολιτεύεται με τον τρόπο που θα ήθελε ο Μ. Βασίλειος, ο Άγ. Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης ή ο Άγ. Σάββας, αλλά δεν φαίνεται να έκανε τίποτε χειρότερο από αυτά που καθημερινά διαπράττουν (ο κόσμος τόχει τούμπανο...) δημοκρατικά εκλεγμένοι ταγοί του έθνους. Μια κραυγαλέα παραίτηση δικαστικών λειτουργών που τους ανατέθηκε η διερεύνηση οικονομικών ατασθαλιών (για να μη παραβιάσουμε το savoir vivre), αλλά ‘υπό απαγόρευση και καθ’ υπαγόρευση’ (μου άρεσε το λογοπαίγνιο). Μια νέα αναθεώρηση (πάντοτε ανιόντως) των αντικειμενικών (ο Θεός να τα κάνει...) κριτηρίων διαβίωσης ενός κόσμου που σε λίγο θα μετράει και τα κεραμίδια πάνω από το κεφάλι του, μήπως κι σ’ εκείνα μπει κανένα τεκμήριο. Η φορολογική διάθεση των κρατούντων θυμίζει κάπως το ‘μαύρο’ σλόγκαν που λέει ότι ο κυριότερος παράγων κινδύνου για θάνατο είναι να είσαι ζωντανός. Άλλωστε, ο Βενιαμίν Φραγκλίνος είχε πει ότι τίποτε δεν είναι βέβαιο στον κόσμο, εκτός από τον θάνατο και τους φόρους. Και κοντά σ’ αυτά, η αποκάλυψη ότι πράκτορες των γειτόνων και ‘κουμπάρων’, που με κάθε τρόπο θέλουμε να μπάσουμε στην Ευρώπη, εδώ και χρόνια καίγανε τα δάση μας. Αντίθετα με την κλασική ρήση του παλαιού Καραμανλή, έξω πάμε χάλια, και μέσα μη χειρότερα.
     Υστερόγραφο: Η ταχύτητα με την οποία 'κουκουλώθηκε' η υπόθεση των δυο οικονομικών εισαγγελέων καταρρίπτει κάθε προηγούμενο ρεκόρ στον τομέα της δημόσιας διοίκησης.