Μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηρισθεί κάθε έξοδος προς την ελληνική ύπαιθρο, μακριά από θόρυβο, μέσα ενημέρωσης, πολιτικά και ηλεκτρονικά παίγνια. Την πιο πρόσφατη αφορμή μας έδωσαν δυο ξαδέρφια που σκέφθηκαν να βαπτίσουν την μικρούλα κόρη τους στο Βουτύρο Ευρυτανίας, λίγο νότια από το Καρπενήσι. Έτσι, εκτός από την οικογενειακή σύναξη και το Μυστήριο, βρήκαμε την ευκαιρία να πεταχτούμε μέχρι την Παναγία την Προυσιώτισα για εσπερινό χθες, ενώ σήμερα, έχοντας ψάλλει κι ένα τρισάγιο για τους παππούδες μας κοντά στις γενέτειρές τους, επιστρέψαμε δι’ άλλης οδού, ‘κυκλώνοντας’ τον Τυμφρηστό με γενική κατεύθυνση προς Καρδίτσα, και με στάσεις στη Μονή Ρεντίνας με το κρυφό σχολειό της και στην τεχνητή λίμνη του Σμοκόβου. Ευτυχώς τα ‘ακραία καιρικά φαινόμενα’ που περιμέναμε συνέβησαν μόνο τη νύχτα. Η διαδρομή ιδιαίτερα γραφική, με κίνηση σχεδόν μηδενική, και το παιχνίδι του καιρού με τα σύννεφα και τον αέρα που τρύπαγε κόκκαλα απλώς έκανε το φυσικό δέος μπροστά στις ομορφιές της χώρας μας ακόμη μεγαλύτερο. Παύλε και Κατερίνα, σας ευχαριστούμε για την ευκαιρία, και να σας ζήσει η Θωμαΐς.
4 σχόλια:
Γιατρε μου καλησπερα,μπορει αυτον τον καιρο να μην σχολιαζω τα ομορφα γραφομενα σου,αλλα σε παρακολουθω.
Το 2002 οταν ζητησα την ευχη της μητερας μου για να παρω σπιτι στην Κατερινη,μου ειπε "εμεις σε περιμενουμε τοσα χρονια στην Αθηνα" ,λεω μάνα θελεις να πεθανω σ'ενα μηνα.....καλη συνεχεια!
Ευτυχείς όσοι κάνουν την υπέρβαση και ξεφεύγουν από τις μεγαλουπόλεις... Οι υπόλοιποι φαίνεται ότι συμβιβαστήκαμε εντός των τειχών, αλλά αυτό κάνει ακόμη πιο ευπρόσδεκτες τις μικροαποδράσεις μας. Να είστε καλά!
Αχ! Τι έχασα!!
Θα έπρεπε να μας είχε ειδοποιήσει ο αγαπητός Παύλος και η Κατερίνα...Πάντα έψαχνα μια ευκαιρία να ξαναπάω στα μέρη αυτά...
Να τους ζήσει η κόρη!
Μιλτιάδης
Δημοσίευση σχολίου