Musical chairs

Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα νοσοκομείο με πολλά εξειδικευμένα τμήματα. Κάποια στιγμή δεν είμαστε ευχαριστημένοι από τη λειτουργία του, ακούμε και συχνά παράπονα από τον κόσμο, και αποφασίζουμε να αλλάξουμε τρόπο λειτουργίας. Έτσι παίρνουμε τον μέχρι τώρα υπεύθυνο της Εντατικής και τον βάζουμε διευθυντή στο Ψυχιατρικό Τμήμα, τοποθετούμε τον ψυχίατρο επικεφαλής του Καρδιολογικού, τον χειρουργό υπεύθυνο για τα νεογνά, τον νεογνολόγο στο τμήμα Επεμβατικής Ακτινολογίας, τον ακτινολόγο στο Μαιευτικό κ.ο.κ. Μάλιστα για να δώσουμε καλές εντυπώσεις συγχωνεύουμε και κάποια τμήματα (π.χ. Μικροβιολογικό με Παιδιατρικό), ενώ οι τελετές παράδοσης και παραλαβής των τμημάτων από τους νέους διευθυντές μεταδίδονται ζωντανά από την τηλεόραση και αποτελούν κύριο θέμα στα δελτία ειδήσεων.
Το παιχνίδι αυτό λέγεται στα αγγλικά musical chairs (μουσικές καρέκλες): όσο παίζει η μουσική, οι παίκτες αλλάζουν καρέκλες, και μόλις σταματήσει μένουν εκεί που βρέθηκαν, ενώ κάποιος μένει όρθιος και βγαίνει από το παιχνίδι. Αν με τέτοιες διαδικασίες μπορεί να δουλέψει αποτελεσματικά ένα νοσοκομείο, δεν βλέπω γιατί να μη μπορεί να λειτουργήσει με ανάλογο τρόπο και μια κυβέρνηση, και μάλιστα σε καιρό εθνικής φουρτούνας. Τυχόν ενστάσεις δεκτές, για να γίνεται και διάλογος.