Παραβολές για τον καιρό της κρίσης [1]

Διόλου τυχαία, βρήκα σήμερα μπροστά μου την παρακάτω παραβολή (γνωστή σε πολλούς), από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, που την αποδίδω ελεύθερα.

Κάποιου πλούσιου τα χωράφια έδωσαν καλή σοδειά. Και αναρωτιόταν μέσα του και έλεγε: «Τι να κάνω, που δεν έχω πού να βάλω τους καρπούς μου; Αυτό θα κάνω», αποφάσισε. «Θα γκρεμίσω τις αποθήκες μου και θα χτίσω μεγαλύτερες και θα μαζέψω εκεί όλα τα γεννήματα και τα αγαθά μου, και θα πω στην ψυχή μου: ψυχή, έχεις πολλά αγαθά που σου φτάνουν για πολλά χρόνια. Ξεκουράσου, φάε, πιές, γλέντα». Και του είπε ο Θεός: «Άμυαλε, απόψε το βράδυ φεύγεις από τη ζωή. Κι όλα αυτά που ετοίμασες, σε ποιον θα μείνουν;»

Αν όλοι μας, έχοντες [κυρίως] και μη έχοντες, συλλογιζόμασταν για λίγο αυτές τις δυο φρασούλες, ίσως να ήμασταν λιγότερο άφρονες.