Ραμφίσματα

Δεν ισχυρίζομαι ότι κατάλαβα όλα όσα είπε ο Στέλιος Ράμφος στις αποψινές ‘Ανιχνεύσεις’ του Π. Σαββίδη (ΕΤ3)—μάλλον έπιασα τα λιγότερα! Ωστόσο, γεγονός αναντίρρητο παραμένει αυτό που είπε ότι, τουλάχιστον την τελευταία 20ετία στην Ελλάδα δεν συνεννοούμαστε, δεν προσπαθούμε να συνεννοηθούμε, ως άνθρωποι και ως φορείς, κόμματα κτλ. Ίσως (προσθέτω εγώ) αυτό εξυπηρετεί τις επιδιώξεις των πολιτικών, αλλά και των ‘Μέσων’ που τσακώνονται για την τηλεθέαση, ή για το μοίρασμα της πίτας μέσα από τη διαμόρφωση πολιτικής. Ίσως να συμφέρει και σε οποιουσδήποτε τρίτους (ας μην αρχίσουμε να δακτυλοδεικτούμε), κατά το ‘διαίρει και βασίλευε’. Είναι απαραίτητο, αν θέλουμε να πάμε ένα βήμα παραπέρα, να ‘μάθουμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα κι απλά, να καταλαβαινόμαστε’, κατά τον στίχο του Ρίτσου. Αν καλλιεργήσουμε στα σχολεία μας και στην κοινωνία μας τον διάλογο όχι ως ‘πυγμαχία’ αλλά ως δημιουργική σύμπραξη, ίσως μπορέσουμε να ξεκολλήσουμε από το τέλμα, χωρίς να σπάσουμε και να κάψουμε άλλες βιτρίνες και χωρίς να αλληλοσκοτωνόμαστε. Επιτέλους κανένας δεν περισσεύει στον τόπο μας!