Υπάρχουν κάποια λόγια του Χριστού που μας μεταφέρουν αυτούσια οι Ευαγγελιστές και που δεν μπορούμε να τα προσπεράσουμε χωρίς να μας δημιουργήσουν αισθήματα ενοχής, ή τουλάχιστον να μας οδηγήσουν σε κάποια αυτοκριτική: ανταποκρίνεται η ζωή και η συμπεριφορά μας στο κριτήριο που θέτουν τα λόγια αυτά; Σημειώνω τρία πολύ χαρακτηριστικά:
Το πρώτο (ο λεγόμενος Χρυσός Κανόνας): «Πάντα ὅσα ἂν θέλητε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς» [Ματθ. 7:12].
Το δεύτερο: «Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε» [Ματθ. 25:45]. Φυσικά υπάρχει και το θετικό αντίστοιχο λίγο πιο πάνω, στον στ. 40.
Και το τρίτο, που ακούστηκε στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα: «Δοῦλε πονηρέ, πᾶσαν τὴν ὀφειλὴν ἐκείνην ἀφῆκά σοι, ἐπεὶ παρεκάλεσάς με. Οὐκ ἔδει καὶ σὲ ἐλεῆσαι τὸν σύνδουλόν σου, ὡς καὶ ἐγώ σε ἠλέησα;» [Ματθ. 18:33].
Δεν χρειάζεται πολλή και βαθιά σκέψη για να αντιληφθεί κανείς ότι και τα τρία χωρία ουσιαστικά αναφέρονται στο ίδιο θέμα: το καθήκον της αγάπης και της αγαθοεργίας και ευεργεσίας προς όλους τους άλλους. Που δεν πηγάζει από κάποια δική μας καλή διάθεση, αλλά αποτελεί χρέος ευγνωμοσύνης και ανταπόδοσης για όσα έχουμε λάβει από τον Θεό. «Ἀγαπῶμεν αὐτόν, ὅτι αὐτὸς πρῶτος ἠγάπησεν ἡμᾶς» [Α΄ Ιω. 4:19]. Προϋπόθεση βέβαια είναι να αναγνωρίζουμε τις δωρεές αυτές και την θεϊκή προέλευσή τους.
5 σχόλια:
Ευχαριστούμε.
Ευχόμαστε πιο συχνά να θίγετε εκκλησιαστικά και ευαγγελικά ζητήματα πάντα όμως με την καθαρή ορθόδοξη ματιά την σύμφωνη με την ακέραιη ορθόδοξη Παράδοση.
Φανούρης
Ευχαριστώ για το σχόλιο. Για τα εκκλησιαστικά θέματα γράφουν πολλοί και πολλά. Με κάποια συμφωνούμε, με κάποια όχι, ιδίως όταν αντιβαίνουν στην εντολή του Κυρίου «Μη κρίνετε». Ας μη δίνουμε λοιπόν περισσότερες ευκαιρίες στον «πειράζοντα» κάνοντας το ίδιο.
Φίλε κ. Παπαγιάννη,
Άλλο το μη κρίνετε που έχει την έννοια του μη κατακρίνετε, και άλλο η κρίση η δίκαιη και σωστή που παίζει εξυγιαντικό ρόλο.
Διαβάστε τον μεγάλο θεολόγο Νικόλαο Σωτηρόπουλο που τα ξεκαθαρίζει, για να μην μπερδεύεστε.
Φανούρης
Δεν αντιλέγω, αλλά η διαχωριστική γραμμή είναι πολύ λεπτή, και εύκολα παραβιάζεται. Ας μη ξεχνούμε το "μείζων πασών των αρετών η διάκρισις" όσοι δεν έχουμε τη γνώση και τη σαφήνεια του Ν. Σωτηροπούλου. Να είστε καλά.
Τα κίνητρο σας είναι καλά και αγαθά, όπως η αποφυγή της κατάκρισης και της άδικης κρίσης.
Όμως απο την άλλοι και εμείς θέλουμε, η Εκκλησία χρειάζεται και καλή και δίκαιη κρίση, γιατί πολλή σύγχυση υπάρχει, πολλά νεωτερίστικα και εκκοσμικευμένα κριτήρια, και χρειαζόμαστε ανθρώπους που να κρίνουν δίκαια και με ευσεβή ορθόδοξα κριτήρια.
Να είστε καλά και εσείς!
Φανούριος
Δημοσίευση σχολίου