Στο γνωστό μιούζικαλ ‘Ο βιολιστής στη στέγη’ υπάρχει μια κλασική σκηνή όπου ο πρωταγωνιστής Τέβγε, φτωχός Εβραίος αγρότης στην τσαρική Ρωσία, τραγουδάει μόνος στο σταύλο του για το τι θα έκανε αν ήταν πλούσιος. Αφού απαριθμεί τα διάφορα όνειρά του, λέει: «Οι πιο σπουδαίοι του χωριού θα έρχονταν και θα με συμβουλεύονταν όπως τον Σολομώντα για θέματα που θα μπέρδευαν ακόμη και τους ραβίνους. Και δεν θα είχε καμιά σημασία αν απαντούσα σωστά ή λάθος. Γιατί όταν είσαι πλούσιος όλοι νομίζουν ότι στ’ αλήθεια ξέρεις!»
Θυμήθηκα τη σκηνή αυτή καθώς στις μέρες μας οι ειδήσεις κυριαρχούνται κάθε τόσο από το τί είπε (για οποιοδήποτε θέμα) ο πλούσιος Τραμπ ή ο πιο πλούσιος Γκέιτς ή όποιος άλλος του ίδιου εισοδηματικού κλιμακίου. Μπορεί βέβαια κανείς να αντείπει ότι αυτοί οι μεγαμυριούχοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους (ή τους εφιάλτες μας, αν προτιμάτε). Ωστόσο, κρατώ την τελευταία φράση από το τραγούδι του Τέβγε και ακούω τις γνώμες τους με την ανάλογη επιφύλαξη: με τα χρήματα μπορείς να αγοράσεις πληροφορίες ή ακόμη και να δημιουργήσεις γνώση (αληθινή ή ψεύτικη), αλλά σίγουρα δεν φτάνεις στη σοφία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου