Προεόρτια

Προ καιρού διάβασα στη Guardian ότι εν όψει των εορταστικών εκδηλώσεων των Χριστουγέννων υπάρχει τεράστια ζήτηση για καινούργια ‘κάλαντα’ και συναφή άσματα (carols). Όπως το έθεσε κάποιος, πρόκειται για μια «ακμάζουσα βιομηχανία» και ανέφερε ότι τα τελευταία χρόνια έχουν παρουσιασθεί κάπου 300 τέτοια τραγούδια. Μαζί και με όλα τα άλλα στολίδια και σχετικά διακοσμητικά και πανηγυρικά είδη, που έκαναν κι εδώ την εμφάνισή τους από τον Σεπτέμβριο, είναι κι αυτό ένα δείγμα της εμπορευματοποίησης των Χριστουγέννων, που μόνο Χριστό δεν θυμίζουν. Οτιδήποτε πουλάει είναι ευπρόσδεκτο με ανοικτές αγκάλες, ενώ για τον «Μεγάλο Αναμενόμενο του δύστυχου χαμένου ανθρώπου» (κατά τον Γ. Βερίτη) δεν φαίνεται να υπάρχει «τόπος εν τω καταλύματι». 

     Μια και σήμερα αρχίζει επίσημα η εκκλησιαστική προεόρτια περίοδος, ας την τιμήσουμε με τη φωνή και τους λόγους του Αγ. Ρωμανού του Μελωδού:

«Δεῦτε οἱ πιστοί ὑπαντήσωμεν τῷ Κτίστῃ,
ἥκοντι εἰς γῆν ἐκ Παρθένου ἀνατεῖλαι· 
ἁγνείᾳ λαμπρυνθῶμεν, ἀρεταῖς ἀπαστράψωμεν, 
τρόμῳ καὶ χαρᾷ ἑτοιμασθῶμεν, 
Χριστόν ἰδέσθαι βρεφωθέντα νοὸς ὄμμασιν, 
ἡμᾶς θεοῦντα τοὺς βροτούς ἄκρᾳ ἀγαθότητι».