Διάβασα με προσοχή του άρθρο του Απ. Λακασά με τίτλο ‘Υπουργείο Παιδείας: «Επιστρέψτε τα βιβλία σας»’ (21 Μαΐου) και κούνησα το κεφάλι συγκαταβατικά. Εδώ και δεκαετίες παρακολουθούσαμε την ετήσια ‘τελετουργική’ καταστροφή χιλιάδων σχολικών βιβλίων από μαθητές όλων των τάξεων, με τη σιωπηρή ανοχή (αν όχι και με την ανοικτή επιδοκιμασία) γονέων, εκπαιδευτικών και πολιτικών κάθε απόχρωσης. Ήταν κι αυτή αναπόσπαστο κομμάτι του ασύδοτου τρόπου ζωής της ελληνικής κοινωνίας, που οδήγησε στη σημερινή κρίση. Οι λίγοι που διαμαρτύρονταν ακούγονταν σαν «φωνές βοώσες εν ερήμω». Και τώρα φθάσαμε να μην έχουμε χαρτί για φωτοτυπίες, των οποίων βέβαια γίνεται κατάχρηση: στα μαθητικά και φοιτητικά μας χρόνια συνηθίζαμε να κρατούμε χειρόγραφες σημειώσεις. Ένα παλαιό εκπαιδευτικό δόγμα έλεγε ότι μία γραφή ισοδυναμεί με πέντε αναγνώσεις: ευκολώτερα μαθαίνεις αυτό που γράφεις με το χέρι. Έστω και με καθυστέρηση, ας αναγνωρίσουμε ότι λάθος κατευθύνσεις ακολουθήσαμε τόσα χρόνια. Το θέμα δεν είναι πολιτικό-κομματικό, και θα είναι ντροπή να μη προχωρήσουμε σε μια πιο σώφρονα αντιμετώπιση της σχολικής περιουσίας για λόγους ιδεολογικούς. Ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξουμε τακτική. Έχουμε την απαραίτητη βούληση και σύνεση;
[Δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή σήμερα]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου