Το ξέρουμε δα τόσο καλά: απαραίτητο όσο σχεδόν τίποτε άλλο για την ζωή. Το ‘κυνηγούν’ τα εργαλεία των αστρονόμων στην προσπάθεια ανίχνευσης συνθηκών καταλλήλων για ύπαρξη ζωής σε άλλους πλανήτες. Συνήθως το καταναλώνουμε -- τι λέω; το ξοδεύουμε αλόγιστα όταν το έχουμε. Το λέμε ‘νεράκι’ όταν μας λείψει, έστω και για λίγο. Και καμιά φορά μας κάνει λαχτάρες, όπως αυτές που ακολουθούν τις μέρες του παγετού που ζήσαμε πρόσφατα. Απροσδόκητες πλημμύρες, σπασμένοι σωλήνες, υδρόμετρα, και δώστου κουβάδες και σφουγγαρόπανα, και πάλι από την αρχή... Ξεβολευόμαστε βέβαια και δυσανασχετούμε, μέχρι να σκεφτούμε ότι αλλού στον κόσμο χάνονται σπίτια και ολόκληρα χωριά και περιουσίες και άνθρωποι με μπόρες που δεν έχουν τελειωμό... Ας μην πούμε περισσότερα, μόνο ας συλλογισθούμε πόσο ευεργετημένοι είμαστε που έχουμε στεγνό έδαφος να σταθούμε και να κοιμηθούμε. Κι ας πούμε ένα «ευχαριστώ» απ’ την καρδιά μας, σαν τον ευγνώμονα Σαμαρείτη λεπρό του σημερινού Ευαγγελίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου