Δεν έγραψα τίποτε ως τώρα για το προσφυγικό/μεταναστευτικό ζήτημα. Όχι ότι δεν με ενδιαφέρει, αλλά προσπαθώ να κατασταλάξω σε μια λογική, σωστή, ανθρωπιστική, πολιτικά ορθή άποψη που δεν θα δημιουργήσει αντισώματα, δεν θα πατήσει τα νύχια κανενός, θα είναι και συμβατή με τη συνείδησή μου. Πολλά περιμένω;
Ωστόσο, άκουσα τις προάλλες μια σκέψη (ελπίζω να τη μεταφέρω σωστά). Για να λυθεί το προσφυγικό απαιτούνται τρία πράγματα: να συμφωνήσουν μεταξύ τους οι εταίροι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να γίνει η Ελλάδα οργανωμένο κράτος και να τηρήσει η Τουρκία τις δεσμεύσεις της. Ποιο από τα τρία νομίζετε ότι έχει τις περισσότερες πιθανότητες να πραγματοποιηθεί;
Επί της ουσίας, άλλα μας παρουσιάζει η κυβέρνηση για το κλείσιμο των συνόρων από τις Βαλκανικές χώρες (= μονομερής ενέργεια αντίθετη προς την Ευρωπαϊκή συμφωνία) και άλλα μας λέει ο κ. Τουσκ (= ενέργεια που βασίζεται σε ομόφωνη απόφαση της Ένωσης). Τέτοια ‘ομοφωνία’ βλέπουμε και στις τηλεοπτικές συζητήσεις: μαζί (ομού) μιλούν όλοι, έστω κι αν λένε τελείως διαφορετικά πράγματα. Ποιος λέει αλήθεια; Παραφράζοντας τον Καζαντζάκη, θα έλεγα ότι ούτε τους πιστεύουμε, ούτε ελπίζουμε τίποτε από δαύτους. Και ο Θεός βοηθός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου