Όπως κάθε μέρα

Πράξη πρώτη 
«Τι δώρο να κάνω στον εαυτό μου τώρα που έκλεισα τα εξήντα;» ρώτησε ο γιατρός τον συνάδελφο.
     Ο καρδιολόγος φίλος του τον ήξερε καλά από μερικές δεκαετίες. Ήξερε και το οικογενειακό του ιστορικό, αφού είχε παρακολουθήσει για πολλά χρόνια τον πατέρα του. Κατάλαβε πού στόχευε η ερώτηση. «Γιατί δεν κάνεις μια αξονική στεφανιογραφία;» του πρότεινε.
     «Αυτό σκεφτόμουν κι εγώ», απάντησε εκείνος, και έκλεισε το σχετικό ραντεβού.
     Μετά από μια εβδομάδα βρισκόταν ξαπλωμένος στον αξονικό. Περιμένοντας να αρχίσει η εξέταση αναλογίσθηκε όλα τα δυνατά σενάρια: όταν κάνεις μια ειδική εξέταση, θα πρέπει να σκέφτεσαι τις επόμενες κινήσεις για κάθε ενδεχόμενο εύρημα, όπως στο σκάκι. Εδώ οι πιθανές εξελίξεις κυμαίνονταν από το τίποτε -- τελείως φυσιολογικά αγγεία -- μέχρι την ανάγκη για αγγειοπλαστική, ακόμη και για χειρουργείο καρδιάς. Καλό ήταν να το θυμάται και για τις εξετάσεις που ζητούσε ο ίδιος για τους αρρώστους του.
     Δέκα λεπτά αργότερα ο ακτινολόγος με τον καρδιολόγο του έδειχναν στην οθόνη τα στεφανιαία του αγγεία ανάγλυφα, με χρώματα και σε τριδιάστατες ανασυνθέσεις. «Έχεις αρκετό ασβέστιο και πλάκες σε κάποια σημεία, και δεν μπορεί να εκτιμηθεί ο αυλός του αγγείου. Θα πρέπει να κάνεις και συμβατική στεφανιογραφία», του είπε ο καρδιολόγος. «Στο μεταξύ, ξεκίνα τα φάρμακα. Και πάντα σου τό ’λεγα να μη καπνίζεις», πρόσθεσε περιπαικτικά, ξέροντας ότι ο συνομιλητής του ανήκε ισόβια στο αντικαπνιστικό στρατόπεδο. «Έχεις πίεση, χοληστερίνη, ζάχαρο και τα τοιαύτα;»
     «Όχι, ούτε και συμπτώματα έχω». Ίσως να λαχάνιαζε λίγο περισσότερο στις σκάλες τον τελευταίο καιρό, αλλά αυτό δεν τον εμπόδιζε να ανηφορίζει με σταθερό βήμα. Απέδιδε το λαχάνιασμα περισσότερο στην καθιστική ζωή (αχ αυτό το κομπιούτερ!). Ωστόσο, είχε στο μυαλό του τα πρόσφατα προειδοποιητικά παραδείγματα δυο νεωτέρων σε ηλικία συναδέλφων: ο ένας έκανε τριπλό μπαϊπάς, ο άλλος έπαθε έμφραγμα και έκανε εν θερμώ αγγειοπλαστική. «Το θετικό οικογενειακό ιστορικό είναι τελικά πιο σημαντικός παράγων κινδύνου από τους υπόλοιπους», του είχε πει ο καρδιολόγος. Χωρίς καθυστέρηση έκλεισε και το επόμενο ραντεβού.

Πράξη δεύτερη
Τέσσερεις μέρες αργότερα έμπαινε στην κλινική ως ασθενής. Με την ευκαιρία έκανε κι έναν ετήσιο αιματολογικό έλεγχο: ευτυχώς όλα ήταν φυσιολογικά. Η στεφανιογραφία ήταν προγραμματισμένη για το μεσημέρι, κι έτσι εργάσθηκε μερικές ώρες όπως κάθε μέρα. Από εκεί και πέρα τα πράγματα έγιναν πολύ σύντομα. Όσο να κάνει και πάλι τις ίδιες σκέψεις για τις προσεχείς κινήσεις, ο καρδιολόγος του ανήγγειλε ότι είχαν τελειώσει: «Δεν έχεις τίποτε σημαντικό, μόνο τα φάρμακά σου θα παίρνεις και όλα θα πάνε καλά», του είπε. Δόξα τω Θεώ! Μια και η εξέταση έγινε από τον καρπό του χεριού, σηκώθηκε και περπάτησε αμέσως, έφαγε ένα όψιμο γεύμα και μετά από δυο-τρεις ώρες ανάπαυση και τις σχετικές οδηγίες κάθησε στο τιμόνι και επέστρεψε στο σπίτι, στον υπολογιστή και στο ιστολόγιο. Όπως κάθε μέρα. 

     Υστερόγραφο. Στον απόηχο της σημερινής εμπειρίας σκέφτομαι ότι η καρδιολογία είναι ο τομέας της παθολογίας που έχει γνωρίσει ίσως τις πιο ουσιαστικές προόδους, με χειροπιαστά και άμεσα αποτελέσματα για τους αρρώστους, που άλλοτε ήταν αναγκασμένοι να περνούν εβδομάδες ακινησίας στο κρεβάτι και να υποβάλλονται σε σοβαρούς υγιεινοδιαιτητικούς περιορισμούς στην προσπάθεια να αποτρέψουν μια μοιραία εξέλιξη της στεφανιαίας νόσου και άλλων καταστάσεων, όχι πάντα με επιτυχία. Σήμερα μπορούμε να κάνουμε προληπτικές παρεμβάσεις χωρίς να διαταράσσουμε το καθημερινό μας πρόγραμμα, και με πολύ πιο ριζικό αποτέλεσμα. Καλό είναι βέβαια η πρόληψη να γίνεται ακόμη νωρίτερα, πριν εμφανισθεί κάποιο πρόβλημα, με πιο υγιεινή ζωή και συνήθειες. Ας δοξάζουμε λοιπόν τον Θεό και ας ευχαριστούμε τους συναδέλφους που με δεξιότητα και ευσυνειδησία ασκούν την δύσκολη αλλά τόσο αποδοτική αυτή ειδικότητα. Κι ας μη διστάζουμε να καταφεύγουμε έγκαιρα στη βοήθειά τους.