Γράμματα

Διαβάζω τις σαββατιάτικες επιστολές στην Καθημερινή, και αναρωτιέμαι τι να πιάσω και τι να αφήσω. Ενδεικτικοί τίτλοι:

• ‘Χειμερινές διακοπές’ για τα σχολεία αναγγέλλει το Υπουργείο Παιδείας. Και τα μυαλά στα κάγκελα, απαντώ εγώ. Πάθαμε εμείς όλοι τίποτε που δεν σταματούσαμε το σχολείο για να κάνουμε σκι; Για καλύτερη, πιο ουσιαστική παιδεία υπάρχει καμιά σκέψη;
• 'Ο κατήφορος συνεχίζεται’. Πρόσφατα οι πονηροί εισβολείς της Βόρειας Κύπρου επέτρεψαν να γίνει η ακολουθία του Επιταφίου σε ΜΙΑ εκκλησία στα κατεχόμενα, ώστε να ‘παίξει’ στη συνέχεια η σχετική είδηση σε όλα τα Μέσα και να αποκτήσουν ένα ακόμη προπαγανδιστικό όπλο στα διεθνή ‘φόρα’. Κι εμείς να νομίζουμε ότι μας έκαναν την πρώτη μεγάλη παραχώρηση, και θα ακολουθήσουν κι άλλες.
• ‘Άθλιο θέαμα’ η κουρελιασμένη ‘πρώην ελληνική σημαία’ που κυματίζει στον κοντό του Μεγάρου Ραδιοτηλεόρασης, αλλά δεν φαίνεται να απασχολεί κανέναν από τους εισερχοεξερχομένους. Ούτε την προϊσταμένη τους αρχή.
• Τέλος, ‘το μαρτύριο της καφετέριας’ αναφέρεται στην τεχνήεσσα και παράνομη κατάληψη των πεζοδρομίων από τα τραπεζοκαθίσματα των καφετεριών, που φθάνει μέχρι πλήρους αποκλεισμού της διέλευσης των πεζών και της εισόδου των ενοίκων στις οικοδομές. Ενδιαφέρεται κανείς; Ακριβώς τόσο, όσο και για το προηγούμενο φαινόμενο.

     Μετά από όλα αυτά, μια επιστολή για την ‘εκτροπή του Αχελώου’ που απέμεινε μοιάζει με εκπαιδευτικό ντοκυμαντέρ στριμωγμένο σε τηλεοπτικό πρόγραμμα ανάμεσα σε σήριαλ της κακιάς ώρας.