Αντοχές

Έρχονται στιγμές που κι αυτές δοκιμάζονται. Μετά το ‘ακαδημαϊκό τριήμερο’ στη Λάρισα ό φόρτος εργασίας στην κλινική ήταν δεδομένος, και ενισχυμένος μάλιστα («εβαρύνθημεν υπέρ δύναμιν» θα έγραφε ο Απόστολος Παύλος). Αυτό είχε αποτέλεσμα να μην υπάρχει έμπνευση και διάθεση για γράψιμο (δεν νομίζω ότι ‘απέδωσα’ αυτή την εβδομάδα). Είχαμε βέβαια και τις θετικές στιγμές: την αγρυπνία των Εισοδίων με το εναρκτήριο ‘Χριστός γεννάται’ (πολλοί έβγαλαν κιόλας τα χριστουγεννιάτικα δέντρα και τα φωτάκια τους), και χθες την ομιλία του Χρ. Γιανναρά με την παρουσίαση του νέου του βιβλίου. Καυστικός ο λόγος του, απαισιόδοξη η κατάληξή του: το Finis Graeciae που προέβλεπε πριν τριάντα χρόνια τώρα το βλέπει στον ορίζοντα. Θα ολοκληρωθεί η πρόρρηση; Κύριος οίδε. Κόσμος πολύς και ενδιαφέρουσα συζήτηση. Ωστόσο, ο νους μας ήταν αλλού, αφού μια μικροεπέμβαση του πατέρα μας εξελίχθηκε σε σημαντικό πρόβλημα υγείας. Εύχεσθε λοιπόν, διότι «πολύ ισχύει δέησις ενεργουμένη».