Το παρακάτω ανέκδοτο αναφέρεται κυρίως στη γραφειοκρατία, αλλά επειδή οι κάθε είδους αντιγραφές (ιδίως εκείνες με τα λι-στικάκια) είναι στην ημερήσια διάταξη, έχει την επικαιρότητά του.
Ο διευθυντής μιας δημόσιας υπηρεσίας (αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη) επισκέπτεται για πρώτη φορά το αρχείο της υπηρεσίας του και βρίσκεται σ' ένα τεράστιο χώρο γεμάτο χαρτοπάνινους μισοσχισμένους φακέλλους που ξεχειλίζουν από έγγραφα κάθε ηλικίας και χρώματος και καλύπτονται από παχύ στρώμα σκόνης, πάνω στο οποίο κυκλοφορούν ανενόχλητες και ευχαριστημένες κατσαρίδες και αράχνες. Βήχοντας από τη σκόνη και πνιγμένος από αγανάκτηση ("Δεν είναι κατάσταση αυτή για τον 21ο αιώνα!") αναθέτει σε έναν υπάλληλο την εκκαθάριση και ταξινόμηση του χάους. Μετά από μήνες σχολαστικής και επίπονης εργασίας ο υπάλληλος περήφανος παρουσιάζει τον χώρο εντελώς μεταμορφωμένο, καθαρό, και τα πάντα σε πλήρη τάξη. Ενθουσιασμένος ο διευθυντής του αυξάνει πάραυτα τον μισθό και τον συγχαίρει. Ο υπάλληλος ρωτάει: "Τι να κάνω με όλα αυτά;", δείχνοντας μια τεράστια στοίβα από χαρτιά. "Είναι άχρηστα;" ρωτάει ο διευθυντής. "Απολύτως", απαντά ο υπάλληλος. Ο διευθυντής ξύνει το κεφάλι του και του λέει: "Φωτοτύπησέ τα εις τριπλούν και κάψε τα πρωτότυπα".
Είπαμε, τα πρωτότυπα μας φταίνε. Τώρα όλοι πρέπει να δουλεύουν με... γενόσημα.
1 σχόλιο:
Μα γιατί απορείτε όλοι;
Το ευρείας χρήσης πρόγραμμα αντιγραφής δίσκων "Nero" μας καλεί κάθε φορά:
"Burn" το δίσκο! Διλαδή να κάψουμε το δίσκο.
Από δω και μπρος όταν θα αντιγράφω ένα δίσκο θα καταστρέφω αμέσως τον πρωτότυπο...
Μάλλον έτσι έγινε και στην πολιτική:
Αντιγραφή (κακή) των πολιτικών ανδρών και γυναικών και στη συνέχεια διατήρηση μόνο των αντιγράφων (κακέκτυπων) τους!
Προφανώς έχει χαθεί κάθε ίχνος ντροπής, αλλά και αίσθησης του γελοίου!
Δημοσίευση σχολίου